Ιστορική Tαινιοθήκη

Στο άρθρο αυτό θα παρουσιάσουμε μερικές ξένες και ελληνικές ταινίες σχετικές με το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο , την Εθνική Αντίσταση, τον Εμφύλιο και την Χούντα και μιά μικρή κριτική για κάθε ταινία.

Οι κυνηγοί

Μιά βαθιά πολιτική ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Μιά συντροφιά ανθρώπων, μέλη του πολιτικοκοινωνικού κατεστημένου της εποχής 1950 - 1974, βρίσκουν, ενώ έχουν βγεί για κυνήγι παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1976, το σώμα ενός αντάρτη του ΔΣΕ με το αίμα του ακόμα ζεστό στις πληγές του. Η ταινία αποτελεί ένα σκηνοθετικό flashback της προσωπικής ιστορίας του καθενός απο τους κυνηγούς με την κορύφωση να λαμβάνει χώρα στην αλλαγή του χρόνου. Το εναλλακτικό της ιστορίας όπως θα έπρεπε να έχει γινει και ο σύγχρονος βιασμός της απο τους νικητές της εμφυλιακής αναμέτρησης δίνουν στον θεατή ένα ισχυρό πολιτικό στίγμα που λείπει τόσο απο τον Θίασο όσο και απο τις Μέρες του 36. Ένα αριστούργημα του κινηματογράφου.   

Ο Θίασος

Η εξιστόρηση της ιστορίας ενός πλανόδιου θεατρικού θιάσου στην επαρχία του 1935- 1945. Ο Θίασος αποτελεί μια ιστορική και αφηγηματική ταινία με μετριασμένο το πολιτικό της στίγμα. Παρόλα αυτά το υψηλότατο επίπεδο των ηθοποιών και του σκηνοθέτη συνθέτουν με απόλυτη ακρίβεια το κλίμα μιάς ολόκληρης εποχής. Η σκηνοθετική μαεστρία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου , τοποθετεί στο ίδιο έργο, χωρίς να κουράσει τον θεατή, ένα ολόκληρο ψηφιδοτό χαρακτήρων με τα δικά τους πάθη και όνειρα. Αριστουργηματικός στον ρόλο του ο Βαγγέλης Καζάν. 

Mέρες του 36

Στην τρίτη ταινία του κύκλου των ιστορικών ταινιών του, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ανοίγει ένα ιστορικό παράθυρο στα γεγονότα που προπαρασκεύασαν την μεταξική δικτατορία. Στην γεμάτη κόσμο πλατεία μιας πόλης ένας συνδικαλιστής πέφτει νεκρός. Οι υποψίες πέφτουν στον Σοφιανό, έναν παλιό συνεργάτη της χωροφυλακής. Εκείνος απελπισμένος να αποδείξει την αθωότητά του θα πάρει όμηρο έναν φίλο του βουλευτή. Οι Μέρες του 36, μας παρουσιάζουν με ακρίβεια και βάθος την απαρχή της μεταξικής δικτατορίας και του είδους της τάξης που αποκατέστησε...

O  άνθρωπος με το γαρύφαλλο

Μιά ταινία του 1985 του Νίκου Τζίμα. Στον Άνθρωπο με το Γρύφαλλο μέσα απο έναν δυνατό και ρεαλιστικό σκηνοθετικό φακό, βλέπουμε τα γεγονότα και το προσκήνιο της δίκης Μπελογιάννη. Το σκηνοθετικό στύλ είναι ρεαλιστικό και δεν διαθέτει τον λυρισμό του Αγγελόπουλου όμως  παραμένει μια πολύ δυνατή ταινία.

Έλα να δεις

Μιά ταινία του Ελεμ Κλίμοβ. Η ζωή ενός μικρού παιδιού στα εδάφη της Λευκορωσίας κατά την περίοδο της γερμανικής εισβολής. Το πάθος του μικρού παιδιού να αγωνιστεί για την ελευθερία της πατρίδας του μετατρέπεται σε έναν αγώνα διατήρησης της αθωότήτας του απο την ναζιστική κτηνοδία.

 Η ζωή στους βράχους

Η δεύτερη, αναφορική στον εμφύλιο, ταινία της Αλίντας Δημητρίου. Τριαντατρείς γυναίκες όλες μαχήτριες του ΔΣΕ ή στελέχη του ΚΚΕ αφηγούνται τα δεινά που πέρασαν την περίοδο του εμφυλίου. Η ταινία αν και δοσμένη σε ντοκουμενταρίστικο στυλ, με ελάχιστες εξωτερικές λήψεις, αποπνέει μιά περηφάνεια και μιά δύναμη που είναι δύσκολο να μην συγκινήσουν.

Πουλιά στο βάλτο



Το πρώτο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ της Αλίντας Δημητρίου. Μιά εκτενής ανασκόπηση της συμμετοχής της γυναίκας στην Εθνική Αντίσταση, δοσμένη σε πρώτο πρόσωπο.

Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση ;

Μιά γλυκιά ταινία με τον Θανάση Βέγγο. Ο Θανάσης είναι ένας ανθρωπάκος που κατά την Κατοχή κοιτάει την μονάχα την δική του επιβίωση. Αντίθετα η αδερφή του Φρόσω προσπαθεί να βοηθήσει όσο μπορεί την αντίσταση. Τα πράγματα αλλάζουν δραματικά όταν ο Θανάσης θα βρεθεί απο λάθος με άλλους αντιστασιακούς στο ίδιο κελί της φυλακής.

Ο γιός του γείτονά σου

Ένα πολύ δυνατό ντοκιμαντέρ τόσο για την εποχή όσο και για το περιεχόμενό του. Η ταινία του Ε. Stephensen μελετά μέσω συνεντεύξεων απο βασανιστές της Χούντας του 1968, την άλωση της ανθρώπινης ψυχής και της προσωπικότητας. Ο σκηνοθέτης επιχειρεί με επιτυχία να εξάγει συμπεράσματα για το πώς ένα ανθρώπινο ών μπορεί να φθάσει να βασανίζει φρικτά τον συνάνθρωπό του.

                                                                         Ψυχή Βαθιά 

Μιά ακόμα ταινία του Παντελή Βούλγαρη χωρίς όμως την δύναμη ή την συνέπεια των Πέτρινων Χρόνων. Η ταινία αυτή που εξιστορεί την μοίρα δύο αδελφών κατά των εμφύλιο, δεν διαθέτει ούτε την δυνατή σκηνοθετική σκοπιά , ούτε την δυνατή ερμηνεία. Τα πολιτικά συμπεράσματα που εξάγει είναι περα για πέρα λάθος ενώ το ιστορικό πλαίσο εσκεμμένα στρεβλό. Ειδικότερα, ο εμφύλιος φαίνεται να μαίνεται εξαιτίας ενός κακού βασιλιά που παραμένει αδιάλακτος στις προσπάθειες μιας δημοκρατικής κυβέρνησης και των Αμερικάνων. Ο ΔΣΕ παρουσιάζεται σαν παρέα ανταρτών και όχι σαν τακτικός στρατός ενώ το γενικότερο κλίμα της ταινίας αποπνέει μία λύπηση για τις δύο πλευρές που πολεμούσαν χωρίς να ξέρουν το γιατί. Η ιστορκή πραγματικότητα βέβαια είναι τελείως διαφορετική και θα λέγαμε οτι η διαστρέβλωσή της αυτή με την αιγίδα και την επιχωρήγηση του ελληνικού κράτους είναι τουλάχιστον ύποπτη... Η ταινία παρόλα αυτά διαθέτει εξαιρετική μουσική και φωτογραφία.



Πέτρινα Χρόνια

 

Μιά δυνατή ταινία του Παντελή Βούλγαρη. Στα Πέτρινα Χρόνια βλέπουμε τα γεγονότα της σύλληψης της αγωνίστριας Έλλης Παππά, συντρόφου του Νίκου Μπελογιάννη. Η ταινία δοσμένη με ρεαλισμό και ποιότητα μας φέρνει μπροστά σε αλήθειες που πληγώνουν και ντροπιάζουν και μας κάνει να βιώσουμε ζωντανά το κλίμα μιάς ταραγμένης εποχής.