Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

Βαγγελίτσα Κουσιάντζα και η παγωμένη κορφή της Νιάλας


Το πέρασμα της Νιάλας


Στις αρχές του Απρίλη του 1947, ο Εμφύλιος μαίνεται στην Ελλάδα λαμβάνοντας τα χαρακτηριστικά ολομέτωπης σύγκρουσης. Στη Θεσσαλία και τη Στερεά Ελλάδα, οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν εξαπολύσει εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον του ΔΣΕ σε μεγάλη κλίμακα. 

Τον Απρίλη σφοδρή σύγκρουση εκτυλίσσεται στους ορεινούς όγκους κοντά στην Καρδίτσα, στην τοποθεσία Τσαρδάκι και στο ύψωμα της Νεβρόπολης. Ο ΔΣΕ πιέζεται και περνά σε ελιγμό στο νότιο ορεινό όγκο της Πίνδου. 

Ανάμεσα στις άλλες δυνάμεις που προσπαθούν να ελιχθούν βρίσκεται και το τμήμα του Σοφιανού, που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο εγκλωβισμού, καθώς μεγάλες κυβερνητικές δυνάμεις κινούνται από το Καρπενήσι, την Καρδίτσα και από την Άρτα, μέσω Αγριθέας. Ο Σοφιανός, αποφασίζει να κινήσει το τμήμα του στον αυχένα της Νιάλας, από εκεί στη Σιάικα και στο Καρλοπέσι, κι έπειτα να κινηθεί για τη Βουργάρα και να πάρει επαφή από το αρχηγείο Θεσσαλίας. Ανάμεσα στους μαχητές και τις μαχήτριες του τμήματος του Σοφιανού βρίσκονται και αρκετοί πολίτες, διωγμένοι από το μαχαίρι του παρακρατικού, και το κυνήγι του χωροφύλακα. Κοντά τους βρίσκεται και το πολιτικό στέλεχος του ΚΚΕ, Βαγγελιώ Κουσιάντζα. 





Νεαρή δασκάλα, η Βαγγελιώ Κουσιάντζα γεννήθηκε στο χωριό Παλαμάς της Καρδίτσας και κατά την περίοδο της Κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ και στο ΚΚΕ. Υπήρξε γραμματέας της Αχτίδας Σέκλιζας του ΚΚΕ, αναπτύσσοντας σημαντική επαναστατική και πολιτική δράση. 

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, του 1947, το τάγμα του Σοφιανού ξεκινά να κινείται. Κατευθύνονται από τα Βραγγιανά προς τα Άγραφα, για να περάσουν τη Νιάλα, όπου έχουν αποφασίσει ότι θα δώσουν μάχη, εάν χρειαστεί για να περάσουν προς το Καροπλέσι, την Καστανιά και μετά τη Βουργάρα. Σχηματίζουν μια μεγάλη φάλαγγα. Μπροστά τοποθετούνται τα ένοπλα τμήματα, στη μέση οι πολιτικές οργανώσεις και ο άμαχος πληθυσμός και οπισθοφυλακή, ο λόχος του "Ερμή". 

Ως τη Νιάλα, η φάλαγγα βαδίζει χωρίς προβλήματα, όμως φθάνοντας στο οροπέδιο, ξεσπά χιονοθύελλα. Τα στοιχεία της φύσης ξεσπούν πάνω τους με ένταση. Μαχητές του ΔΣΕ και πολίτες προσπαθούν να αντιπαλέψουν το χιόνι, τον αέρα, την ομίχλη και τον πάγο. Βαδίζουν κρατώντας ο ένας τον άλλο από τη χλαίνη ή χέρι με χέρι. Οι αξιωματικοί φωνάζουν διαρκώς προς τη φάλαγγα να κινηθεί, καθώς κάθε λεπτό καθυστέρησης, τους φέρνει όλους, όλο και πιο κοντά στο θάνατο.

Ο Πολιτικός Επίτροπος ανεβοκατεβαίνει στο μήκος της ανθρώπινης αλυσίδας, προσπαθώντας να δώσει κουράγιο και να κρατήσει τη φάλαγγα ενωμένη. 

Είναι ο Βασίλης Τσιρώνης, γραμματέας του ΚΚΕ Καρδίτσας, φοιτητής Νομικής.


Ξημερώνει Μεγάλο Σάββατο, όμως η μέρα έχει μικρή διαφορά από τη νύχτα, στη λευκή κόλαση της Νιάλας. Πολλοί έχουν ήδη παγώσει και πεθάνει από το κρύο. Θυμάται ο Βασίλης Φυτσιλής:

"Είδα δίπλα μου αντάρτες και πολίτες να πέφτουν και να πεθαίνουν σε ένα λεπτό. Έβγαζαν από τα ρουθούνια τους λίγο αίμα, τρεμόπαιζαν για μια στιγμή τα βλέφαρά τους και σε λίγο ήταν νεκροί. Πρέπει να ήταν από τον παγωμένο αέρα που αναπνέαμε, να πάθαιναν κάποια ψύξη στο στήθος, να έσπαγαν τα πνευμόνια τους. Είδα μια οικογένεια ολόκληρη, μια μάνα με τα δύο παιδιά της, μια κοπελίτσα μέχρι δεκαπέντε χρονών κι ένα αγοράκι ακόμα πιο μικρό να κάθονται και οι τρεις αγκαλιασμένοι μέσα στο χιόνι, δίπλα στο μονοπάτι. Δεν μπορούσες να σταθείς. Δεν μπορούσες να σκύψεις στον πεσμένο, να του δόσεις μια βοήθεια". 


Ανάμεσα στους νεκρούς, οι Βαγγέλης Ταγκούλης και Σούλας Τσιαμανής, αντάρτες του ΔΣΕ. Κοντά τους η γυναίκα του Σούλα, Κούλα Τσιαμανή, μαζί με τη γυναίκα του Γιώργου Ράγια, Ελένη Μπουλτζή με τα δύο της παιδιά. 


Ανάμεσα σε όσους έχουν αργοπεθαίνουν, βρίσκεται και η Βαγγελιώ Κουσιάντζα. Ο νεαρός τότε αντάρτης Βασίλης Φυτσιλής, την σηκώνει από τη μέση και την κουβαλά μαζί του. Η φάλαγγα πια έχει αποκοπεί. Σακίδια, ρούχα και όπλα βρίσκονται σκορπισμένα στο χιόνι. Η Βαγγελιώ μονολογεί ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο:

"Τα όπλα μας... αχ τα όπλα μας... Τ' αποκτήσαμε με τόσες θυσίες... Γιατί τα πετάξαμε τα όπλα μας..."


Περνώντας τον αυχένα της Νιάλας, οι αντάρτες του ΔΣΕ πέφτουν πάνω σε μερικά μικρά αντίσκηνα. Οι φαντάροι του κυβερνητικού στρατού ξυλιάζουν κι αυτοί στην κορφή της Νιάλας. Τώρα δεν υπάρχει άλλος αντίπαλος, παρά η φύση. Αντάρτες, πολίτες και φαντάροι βρίσκονται μαζί ανακατεμένοι στις ίδιες σκηνές. Μοιράζονται ότι τρόφιμα έχουν και ζεσταίνουν ο ένας τον άλλο. Υπάρχουν και φαντάροι που έχασαν τη ζωή τους στο κρύο. 

Εκεί μέσα σε αυτές τις σκηνές πεθαίνει και ο μαχητής του ΔΣΕ Βαγγέλης Ζορμπάς. 

Έτσι ξημέρωσε η Κυριακή 13 Απριλίου 1947.

Καθώς η θύελλα κοπάζει, μια φωνή ακούγεται έξω από τις σκηνές: "Έξω όλοι! Ψηλά τα χέρια! Πετάξτε τα όπλα Βούλγαροι!"

Ένα τάγμα του κυβερνητικού στρατού έχει περικυκλώσει τις σκηνές. Όσοι έζησαν από την κόλαση της Νιάλας βρίσκονται ξαφνικά αιχμάλωτοι του ταξικού αντίπαλου, ανάμεσά τους, η Βαγγελιώ Κουσιάντζα.




Η πορεία των αιχμαλώτων



Η πορεία του τάγματος Σοφιανού έως τη Νιάλα και στη συνέχεια η πορεία των αιχμαλώτων.

Οι αιχμάλωτοι αντάρτες δένονται ανά δύο με χειροπέδες και με φρουρά και συνοδεία ξεκινούν το τελευταίο κομμάτι της ματωμένης πορείας στη Νιάλα. Οι κυβερνητικοί τους οδηγούν προς τη Λαμία, αλλά μέσω του Καρπενησίου. 

Φθάνουν στο Μοναστηράκι, όπου τους αναμένει τμήμα στρατού και χωροφυλάκων. Πέφτουν επάνω τους με τους υποκόπανους των όπλων τους, ξύλα και τα γυμνά τους χέρια. Ευτυχώς, ο ανθυπολοχαγός της συνοδείας δεν επιτρέπει στους χωροφύλακες να τους λιντσάρουν. Το βράδυ τους τοποθετούν σε ένα καλύβι και οι χωροφύλακες, οι παρακρατικοί και ορισμένοι "υπερ-εθνικόφρονες" στρατιώτες τους κακοποιούν. Η Βαγγελιώ Κουσιάντζα ξυλοκοπείται βάναυσα και κουρεύεται με μαχαίρι. Είναι η μοναδική γυναίκα ανάμεσα στους αιχμαλώτους. Την επόμενη μέρα φθάνουν στο χωριό Κεράσοβο, όπου "εθνικόφρονες" πολίτες έχουν παραταχθεί από τη Χωροφυλακή για να προπηλακίσουν και να χτυπήσουν τους αιχμαλώτους. Μια χούφτα θλιβερών "αγανακτισμένων πολιτών", φτύνουν, χτυπούν και βρίζουν τους αιχμαλώτους. Ορισμένοι, φτωχοί κι αυτοί στη δίνη δύο πολέμων κλέβουν τα παλτά και τα στρωσίδια των αιχμαλώτων.

Η Βαγγελιώ περνά και αυτή τη δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. 

Τους παραλαμβάνουν δύο φορτηγά και τους ξεφορτώνουν στο Καρπενήσι. Το βράδυ ξεκινούν οι ανακρίσεις, ώστε να σχηματιστούν οι φάκελοι για το στρατοδικείο της Λαμίας. Στο τελευταίο της γράμμα, η Βαγγελιώ γράφει: "Στο Καρπενήσι, εκεί ήταν τα πολλά. Με βάλαν σε μπουντρούμι σκοτεινό και χωροφύλακες και μαυροσκούφηδες με χτύπησαν απάνθρωπα με σιδεριές και με κρανιές. Μου σπάσαν δύο πλευρά κι ακόμα το σώμα μου είναι κατάμαυρο."

Ο Βασίλης Φυτσιλής αναφέρει, ότι τα σπασμένα πλευρά της Βαγγελιώς ήταν ορατά και μπορούσες εύκολα να τα ψηλαφήσεις. Οι σύντροφοί της τη βοήθησαν όσο μπορούσαν δένοντας το θώρακά της για να μην πονάει όταν αναπνέει. Ήδη, έως το Καρπενήσι, δύο από τους αιχμαλώτους είχαν πεθάνει, αφού δεν τους δόθηκε καμιά ιατρική βοήθεια. Ήταν οι Σωκράτης Παπαλέξης και Αντώνης Σερεφέας. 


Στη Λαμία και στο απόσπασμα


Το στρατοδικείο της Λαμίας συνήλθε άμεσα για τη δίκη και τη συνοπτική καταδίκη των αιχμαλώτων, στους οποίους δεν δόθηκε δικαίωμα να επικοινωνήσουν με δικηγόρο ή συγγενείς τους, ή να απολογηθούν στο δικαστήριο. Η καταδίκη ήταν άμεση, σε δύο μονάχα ημέρες οι ποινές είχαν ήδη αποφασιστεί:

Βαγγελιώ Κουσιάντζα: Εις θάνατον.
Βασίλης Τσιρώνης: Εις θάνατον.
Μήτσος Παπαγεωργίου: Εις θάνατον.
Κώστας Χαλκιάς: Εις θάνατον.
Αλέκος Γαλανίτσας: Εις θάνατον.
Αλέκος Βαρνάβας: Εις θάνατον.
Δημήτρης Χασιώτης: Εις θάνατον.
Θανάσης Καψάλης: Εις θάνατον.
Δημήτρης Αθάνατος: Εις θάνατον.
Χαρίλαος Κυρίτσης: Εις θάνατον.

Ακόμα 19 μαχητές του ΔΣΕ και πολίτες καταδικάστηκαν σε ισόβια δεσμά.

Ο τελευταίος άνθρωπος που είδε ζωντανή την Βαγγελιώ Κουσιάντζα ήταν ο μαχητής του ΔΣΕ Βάιος Τσίβος, που καταγόταν από το ίδιο χωριό με εκείνη και κρατούταν στην ίδια φυλακή. Την τελευταία της νύχτα, η Βαγγελιώ ζήτησε να τον δει, και κάποιος συμπονετικός φρουρός την πήγε στο κελί του. Σύμφωνα με τα όσα θυμάται, ο Τσίβος, η Βαγγελιώ του είπε: 

"Βάιο, εγώ φεύγω. Μας πάνε για εκτέλεση, μαζί με άλλους συντρόφους. Αν ζήσεις και πας καμιά φορά στο χωριό μας, χαιρέτα όλους τους δικούς μας. Και πες τους πως δεν τους ντρόπιασα. Πεθαίνουμε όλοι με το κεφάλι ψηλά. Περήφανοι και λεύτεροι σαν τα βουνά μας"

Στις 09/05/1947, η Βαγγελιώ Κουσιάντζα και οι υπόλοιποι 9 σύντροφοί της οδηγήθηκαν στον τοίχο του νεκροταφείου της Ξηριώτισσας, όπου τους περίμενε το απόσπασμα. Οι μελλοθάνατοι κατεβαίνουν από το φορτηγό τραγουδώντας και οι άνδρες του 106ου Τάγματος Πεζικού που συνθέτουν το απόσπασμα αρνούνται να πυροβολήσουν και παραμένουν σε θέση προσοχής. Θα αντικατασταθούν από ΜΑΥδες και χωροφύλακες και η εκτέλεση θα γίνει κανονικά λίγο αργότερα. 

Μετά την εκτέλεση, ένας χωροφύλακας που έζησε τα δραματικά γεγονότα θα διηγηθεί στους κρατούμενους:

"Μεγάλη κομμουνίστρια εκείνη η δασκάλα! Όλοι έπεσαν κι αυτή να στέκεται γονατισμένη στο ένα πόδι. Κι έλεγε... Και να μη βγαίνει η ψυχή της! Η άτιμη... Τρεις σφαίρες της έριξε ο επικεφαλής, για χαριστική βολή. Κι αυτή εκεί. Ως το τέλος, να φωνάζει για το ΚΚΕ. Μεγάλη κομμουνίστρια." 


Η Βαγγελιώ Κουσιάντζα και οι 9 σύντροφοί της τάφηκαν σε ομαδικό τάφο λίγο πιο έξω από το βόρειο τείχος του νεκροταφείου. Χρόνια μετά, ο πατέρας και όσοι σύντροφοί της έζησαν έμαθαν το σημείο της ομαδικής ταφής και βρήκαν τα οστά της. Φορούσε ακόμα το μοναδικό κόκκινο φόρεμα που είχε στη ζωή της. Τα οστά της μεταφέρθηκαν στο νεκροταφείο του χωριού Παλαμά, από όπου καταγόταν.



Το τελευταίο γράμμα της Βαγγελιώς Κουσιάντζα

















10 σχόλια:

  1. Γιατί παραδώσαμε τα όπλα......... Ακριβώς αυτό είναι το έγκλημα. Λόγω ....λαοκρατίας Ευρωκομμουνισμός γιατί λέει υπήρχε ....στάδιο.... ενώ έπρεπε να διεκδικίσουμε και να πάρουμε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 με συσχετισμό δυνάμεων συντριπτικό στα βαλκάνια. Ακόμα και έτσι όμως αν είχαμε ρίξει όλο το βάρος στον ΔΣΕ απο τα τέλη 1945 διαφορετικό θα ήταν το απότέλεσμα με το ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΜΠΑΡΑΛΙΑ. Με ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ όλα θα είχαν τελειώσει για τους Καπιταλιστές και τα ΚΑΡΑΚΟΛΙΑ ΤΟΥΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ...ΠΑΛΙ ΕΣΥ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑΤΕ ΑΧ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΤΕΛΥΣΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
      ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΑ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ.
      ΝΑΙ ΤΟ ΕΑΜ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΤΑ ΟΠΛΑ. ΟΜΩΣ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΒΕΡΤ ΣΚΟΤΩΝΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ.
      ΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ . ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΚΕ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΕΤΣΙ ΕΝΩ ΕΠΡΕΠΕ ΑΛΟΙΩΣ.
      ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

      Διαγραφή
  2. Παναγιώτη γιατί είσαι τόσο αφελής;

    Στις 9/10/1944 έγινε η συμφωνία των ποσοστών («Percentages agreement»), γνωστή και ως «χαρτοπετσέτα», στην Μόσχα (η υπόθεση ήταν τελειωμένη, οι σοβιετικοί σύντροφοι είχαν παραχωρήσει την Ελλάδα στους Άγγλους ... τώρα γιατί το ΚΚΕ έκανε τα Δεκεμβριανά και μετά την ανταρσία 1946-1949 αυτά θα στα πω σε άλλο μάθημα... μάθε τώρα ότι ο κόσμος μοιράστηκε μεταξύ Στάλιν και Τσώρτσιλ πάνω σε μια χαρτοπετσέτα και μετά θα εμπεδώσεις και τα υπόλοιπα.


    Εδώ βέβαια γράφεις για την Βαγγελιώ Κουσιάντζα, αλλά αναφέρεσαι και στην διάβαση της Νιάλας.

    Λοιπόν επειδή το θέμα το έχω διαβάσει αρκετές φορές, πρέπει να σου πω ότι πράγματι στην Νιάλα υπήρξε η μοναδική συναδέλφωση μεταξύ ΕΣ και ΔΣΕ για κάποιες ώρες.

    Οι σκηνές που βρισκόντουσαν οι στρατιώτες ήταν πολλές και διασκορπισμένες, η μονάδα αυτή είχε σταλεί εκεί για να ενεδρεύσει την διάβαση των ανταρτών, οι αντάρτες τώρα μπήκαν σ όλες τις σκηνές να γλυτώσουν από τις τρομερές καιρικές συνθήκες, εξ άλλου και οι στρατιώτες εκεί υπέφεραν ανάλογα λόγω της κακοκαιρίας.

    Τα χαράματα οι αξιωματικοί του ΔΣΕ βγήκαν από τις τέντες και κάλεσαν τους αντάρτες να τους ακολουθήσουν, σε μια σκηνή - απομονωμένη - σ αυτή δηλαδή που ήταν και η Βαγγελιώ Κουσιάντζα (απομονωμένη από τις άλλες) δεν άκουσαν τους ομαδάρχες τους, οι αντάρτες έφυγαν μη υποψιαζόμενοι ότι άφησαν δικούς τους πίσω (αλήθεια ποιά η ευθύνη εδώ των ΠΕ που μας τους περιγράφεις να ανεβοκατεβαίνουν να ενθαρρύνουν τους αντάρτες στην πορεία) και αυτούς τους βρήκαν κοιμισμένους το πρωί ... τα υπόλοιπα τα γράφεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και αυτό γιατί το λέει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο, οπότε σίγουρα Pluton είναι αληθές και ιστορικά τεκμηριωμένο, καθώς τότε δεν γινόταν ο Ψυχρός Πόλεμος και κανείς δεν χρησιμοποιούσε την προπαγάνδα...

      Διαγραφή
    2. Δες Oberon πράγματι αυτό το γράφει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο...

      Πάντως γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι στις 9/10/1944 Ο Τσώρτσιλ πήγε μαζί με τον Ήντεν στην Μόσχα και είχαν συνομιλίες (τι λες να συνομίλησαν εκεί τις μαθητικές τους εμπειρίες;).


      Επίσης γεγονός είναι ότι στις 8 Σεπτεμβρίου ο Κόκκινος Στρατός μπήκε στη βορειοανατολική Βουλγαρία, ο στρατάρχη Τολμπούχιν δεν τόλμησε να μπει στην ελληνική επικράτεια. Μάλιστα ο Γιώργος Ερυθριάδης, πολιτικός υπεύθυνος του ΚΚΕ για την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, έφτασε στη Σόφια με σκοπό να συναντηθεί με τη σοβιετική στρατιωτική ηγεσία όπως και με υπεύθυνους ηγέτες του Κ.Κ. Βουλγαρίας και προσκάλεσε τους σοβιετικούς να μπουν στην Ελλάδα ...

      Ο στρατάρχης Τολμπούχιν δεν άφησε τον στρατό του να μπει στην Ελλάδα, κάποιοι μεμονωμένοι σοβιετικοί αξιωματικοί εμφανιζόντουσαν σε ελληνικές πόλεις και αμέσως εξαφανιζόντουσαν .... αυτά δεν δείχνουν μοίρασμα μεταξύ ΕΣΣΔ και Αγγλίας;

      Αυτά φτάνουν αν θες μπορώ να σου βάλω και άλλα πράγματα που δείχνουν ότι η χαρτοπετσέτα δεν είναι προπαγάνδα αλλά αληθινό γεγονός (και όταν λέω χαρτοπετσέτα εννοώ το κυνικό μοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στον Στάλιν και τον Τσώρτσιλ, εν απουσία των λαών).

      Σου έστειλε και ένα ακόμα ποστ αν χάθηκε να στο ξαναστείλω.

      Διαγραφή
    3. Οτι και να στείλεις είναι Οπορτουνιστικά Κουραφέξαλα. Η Πραγματικότητα είναι πεισματάρα. Το ΚΚΕ δεν είχε Στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό αλλά την .... λαοκρατία......ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ..... για αυτό και έφτιαξε το ΕΑΜ σαν ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ οδήγησε σε ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ και δεν πήρε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 εκμεταλευόμενο τον Συντριπτικό συσχετισμό στα Βαλκάνια. Θα το είχε πετύχει με ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ σύμφωνα με τα ΤΡΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ για τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ απο την απομόνωση της φυλακής. Συνέχισε να Γελιοποιήσε....... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  3. Εξάλλου την "συναδέλφωση" στην Νιάλα προσπάθησε (κατά κάποιο τρόπο ) να απεικονίσει στο έργο "Ψυχή βαθιά" η πιο κάτω σκηνή....



    https://www.youtube.com/watch?v=jZ6cgtIHbn0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επαναλαμβάνω λοιπόν τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 ο λαός μπορούσε να πάρει την εξουσία εκμεταλευόμενος τον Συντριπτικό συσχετισμό στα ΒΑΛΚΑΝΙΑ. Αυτό απαιτούσε ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Με ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ η καταστροφή είναι ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ. Τα Πολιτικά Μέτωπα είναι ΕΡΓΑΛΕΙΑ για την σωτηρία του Καπιταλισμού. Ολα τα υπόλοιπα είναι Κουραφάλα του Καπιταλισμού για να καλύψει τον Οπορτουνισμο απο τον Εγκληματικό του ρόλο. Δεν υπάρχει καμμία συναδέλφωση με τον ΤΑΞΙΚΟ ΕΧΘΡΟ. Πιτσιρίκος είσαι θα μάθεις. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  4. Το 2008 ο Συνασπισμός γιόρτασε τα 40 χρόνια του προδοτικού ...εσωτερικού.... Λέει ο Τρίκκας με αναφορές στον ....παρτσαλίδη..... Είχαμε έτοιμη την μετατροπή του ΚΚΕ σε ...ομόσπονδο.... απο το 1944 αλλά μας τα χάλασε όλα ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ με τον ΔΣΕ. ΤΟΜΠΟΛΑ..... Συνεχίζει.... η ...ΕΔΑ... ήταν η σύνδεση με το ....ΕΑΜ.... ΠΟΛΙΤΙΚΌ μετωπο που μας τα χάλασε ολα ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ με τον ΔΣΕ. ΜΠΙΓΚΟ.... Καραμπινάτος ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ Δώσανε 50 μέρες χρόνο στην Αστική Τάξη να οργανωθεί μέχρι της 4ης Δεκέμβρη με ένα και μοναδικό στόχο. Επρέπε να φαίνεται ο ΕΛΑΣ προσπάθησε αλλά δεν μπόρεσε..... Η ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ έγινε χάρη στον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ και στην πορεία αλλαγής του προγράμματος με την κατάργηση της Θεωρίας των Σταδίων το 1953..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και βέβαια το Πρωταρχικό πρόβλημα βρισκότανε στην 3η Κ.Δ που το 1935 έπεσε στα χέρια του ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟΥ άλλαξαν την νικηφόρα γραμμή του ΣΟΣΙΑΦΑΣΙΣΜΟΥ στην Ρωσία το 1917 με τον ΛΕΝΙΝ και τους ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΥΣ Θεωριτικοποίησαν τον ένα απο τους δύο ΕΛΙΓΜΟΥΣ που έκανε το Κόμμα των ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ έχοντας την εξουσία στην ΕΣΣΔ φτιάξανε πολιτικά μέτωπα μπήκαν κάτω απο την Σημαία του ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ και των ΑΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΤΑΞΕΩΝ με αποτέλεσμα πουθενά να μη μετατραπεί ο Πόλεμος σε ΤΑΞΙΚΟ την στιγμή που αποχωρούσαν οι Γερμανοί απο την κάθε χώρα με τους ΑγγλοΑμερικάνους Ιμπεριαλιστές να τρέχουν για το Βερολίνο να σώσουνε ότι μπορούνε για τον Καπιταλισμό. Οκτώβρης λοιπόν του 1944 με την μάχη των ΑΡΔΕΝΩΝ να μη έχει γίνει ακόμα η νίκη για τον λαό θα ήταν συντριπτική. Αλλα είπαμε ....λαοκρατία .....ευρωκομμουνισμός....... .......ΜΑΛΙΣΤΑ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή