Η συνέχεια στην υπόθεση της κομματικής αποκατάστασης του Άρη, μετά και τα τελευταία "άρθρα αριστερόστροφης κριτικής" της ΕΦ.ΣΥΝ. και του Γιώργου Πετρόπουλου, σας το είχα πει ότι θα τους ακούμε για καιρό...
Αξιόπιστοι και αναξιόπιστοι...
Η δημοσίευση στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 7 - 8 Ιούλη βασικών σημείων από το κείμενο του Πάνου Τσαρού, σχετικά με τη «δήλωση μετανοίας» του Αρη Βελουχιώτη, κίνησε το ενδιαφέρον χιλιάδων αναγνωστών της εφημερίδας, που αντιλήφθηκαν ότι αυτή η προσωπική μαρτυρία έχει αξία ισοδύναμη με ντοκουμέντο.
Βεβαίως υπήρξε και κακοπροαίρετη αντίδραση, αναμενόμενη φυσικά. Το κακοπροαίρετο δεν βρίσκεται στο δικαίωμα καθενός να διαφωνεί, αλλά στην έλλειψη σεβασμού σε έναν παλαίμαχο κομμουνιστή ο οποίος δεν βρίσκεται στη ζωή για να υπερασπίσει ο ίδιος τη γραπτή μαρτυρία του, που υπερφίαλα χαρακτηρίζεται αναξιόπιστη.
Για την υπεράσπιση της αξιοπιστίας του Πάνου Τσαρού γράφεται αυτό το σημείωμα και για κανέναν άλλο λόγο. Γιατί τα όσα έγραψε ο Π. Τσαρός όχι μόνο δεν είναι αναξιόπιστα, αλλά μια σειρά από αυτά επιβεβαιώνονται και από άλλα ντοκουμέντα. Ας δούμε τα ζητήματα συγκεκριμένα.
1. Ο Π. Τσαρός έγραψε ότι ο Τυρίμος παρουσιαζόταν με το ψευδώνυμο «Γεωργιάδης» και ότι αυτό δήλωσε σαν όνομά του στον διοικητή της πολιτοφυλακής Γιώργο Βρεττάκο που τον συνέλαβε, έχοντάς τον αναγνωρίσει. Το ότι ο Τυρίμος χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Γεωργιάδης» το αναφέρει και η Κρατική Ασφάλεια σε έγγραφό της: «Μιχαήλ TIRIMOS ψευδ. Στάθης GEORGIADES» (Αρχείο ΚΚΕ - Εγγραφο 590472). Επίσης, στον φάκελο του Τυρίμου που διατηρούσε η Κρατική Ασφάλεια, το όνομα του Τυρίμου αναγράφεται ως εξής: «ΤΙΡΙΜΟΣ Μιχαήλ ή ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ Στάθης» (Αρχείο ΚΚΕ - Εγγραφο 590472).
Προφανώς ο Τσαρός δεν είχε υπόψη του αυτά τα ντοκουμέντα, ούτε εξάλλου του χρειάζονταν, για να γνωρίζει το ψευδώνυμο του Τυρίμου. Είχε υπόψη του μόνο τα γεγονότα και αυτά έγραψε.
2. Ο Π. Τσαρός περιγράφει με λεπτομέρειες τη σύλληψη του Τυρίμου στη Χαλκίδα. Τη σύλληψή του στη Χαλκίδα και όχι γενικά στην Εύβοια ή αλλού, όπως γράφουν μια σειρά ιστοριογράφοι. Τη σύλληψή του στη Χαλκίδα αναφέρει και έγγραφο της Κρατικής Ασφάλειας Αθηνών, με χρονολογία 28 Ιούλη 1950, υπογεγραμμένο από τον τότε διευθυντή της, Ε. Καραμπέτσο. Το έγγραφο ενημέρωνε τη Διεύθυνση Αλλοδαπών ότι ο Τυρίμος: «...φοβούμενος σύλληψίν του εκ μέρους των Κομμουνιστών μετέβη εις Χαλκίδα, όπου ετύγχανε άγνωστος» (Αρχείο ΚΚΕ - Εγγραφο 590472).
Ο Π. Τσαρός, επιπλέον, μας πληροφορεί στο κείμενό του ότι η σύλληψη έγινε στο ξενοδοχείο «Παλίρροια». Αυτή η μαρτυρία αποτελεί και τη μοναδική γραπτή και ακριβή πληροφορία που έχει δημοσιοποιηθεί.
3. Στο έγγραφο της Ασφάλειας ο Τυρίμος αναφέρεται «ως εις εκ των καλλιτέρων πρακτόρων της Ελληνικής Αστυνομίας διά τας κομμουνιστικάς υποθέσεις (...) όστις ηχμαλωτίσθη υπό του ΕΛΑΣ εις Θήβας».
Επιβεβαιώνεται, λοιπόν, ο Π. Τσαρός και σε αυτό το σημείο. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι είναι πιο ακριβής από τον ασφαλίτη, με την έννοια ότι ο ΕΛΑΣ μετέφερε τον Τυρίμο στη Θήβα, αφού τον είχε αιχμαλωτίσει προηγουμένως στη Χαλκίδα. Η ουσία πάντως παραμένει η ίδια.
4. Ο Τσαρός, μη γνωρίζοντας έως το 1946 λεπτομέρειες για τον Τυρίμο, πληροφορήθηκε από τον Διαμαντή ότι ο Τυρίμος και οι συνεργάτες του «προσπάθησαν να δέσουν τον Κλάρα με την "Προσωρινή Διοίκηση"» (το χαφιέδικο όργανο του Μανιαδάκη που παρουσιαζόταν ως Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ). Πρόκειται για αναμφισβήτητο γεγονός, το οποίο επιβεβαιώνεται και από την έκθεση του Μιχαηλίδη προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Μιχαηλίδης λοιπόν έγραψε ότι ο ίδιος και οι Αρης και Σκλάβαινας ανέλαβαν να «ενημερώνουν» στελέχη και μέλη του ΚΚΕ ότι τόσο η «Προσωρινή Διοίκηση» όσο και η Παλιά ΚΕ ήταν όργανα της Ασφάλειας! Βέβαια, στην πορεία ο Αρης υποψιάστηκε τον βρώμικο ρόλο του Μιχαηλίδη και της «Προσωρινής Διοίκησης» και ξέκοψε.
Ο Τσαρός λοιπόν είναι ακριβέστατος και σε αυτό το σημείο, όπως ακριβέστατα διηγήθηκε τα γεγονότα και ο Διαμαντής.
5. Τέλος, χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι ο Π. Τσαρός είναι εξαιρετικά προσεκτικός στις διατυπώσεις του. Οχι μόνο δεν έγραψε αβασάνιστα, αλλά και αναφέρει με ακρίβεια ακόμα και τις ώρες κατά τις οποίες συντελέστηκαν μια σειρά από τα περιστατικά που ο ίδιος έζησε και περιγράφει. Χαρακτηριστικά:
«Ηταν η ώρα δέκα το βράδυ όταν φθάσαμε στην Υποδιοίκηση της Πολιτοφυλακής [στη Θήβα] που Διοικητής της ήταν ο Νικήτας». «Στις έντεκα και μισή έφθασε με δύο τζιπάκια ο Αρης, με μερικούς μαυροσκούφηδες...». «...δεν έχω χρόνο στη διάθεσή μου, αύριο το πρωί στις 9 θα πρέπει να βρίσκομαι στα Τρίκαλα» είπε ο Αρης. «Η ανάκριση κράτησε μέχρι τις τρεις το πρωί...». «Ωρα 8 φύγαμε για τη Χαλκίδα».
Ωστόσο ο Π. Τσαρός είναι κατά τα άλλα... αναξιόπιστος! Είναι... αναξιόπιστος που γράφει «Είχα την τύχη να βρεθώ στη φρουρά με επικεφαλής τον Θανάση Γαβριώτη που συνοδέψαμε τον Τυρίμο μέχρι τη Θήβα». Είναι... αναξιόπιστος όταν γράφει ότι ο Αρης «ανέβηκε στο γραφείο που τον περιμένανε, αφού σταυροφιλήθηκε με τους παλαιούς του αντάρτες Διαμαντή, Γαβριώτη, Νικήτα, Αχιλλέα κ.ά., ρώτησε αμέσως πού τον έχετε τον προδότη Τυρίμο» και «αποτεινόμενος στον Θανάση και τον Αχιλλέα τούς λέγει, εσείς οι γραμματιζούμενοι να κρατήσετε τα πραχτικά της συζήτησης». Και δεν είναι μόνο αυτά.
Βέβαια, για όσους χαρακτηρίζονται από εμπάθεια απέναντι στο ΚΚΕ, όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Του
Μάκη ΜΑΪΛΗ*
Ο Μάκης Μαΐλης είναι μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ
Σχετικά με τη «δήλωση μετανοίας»
Τα σχετικά με τη «δήλωση μετανοίας» του Αρη Βελουχιώτη και τη χαφιέδικη δράση του Μιχάλη Τυρίμου αφορούν την περίοδο 1939 - 1944. Η αρχή των γεγονότων βρίσκεται στο καλοκαίρι του 1939 και στη συνέχεια, δηλαδή από τις αρχές του 1940, οπότε συγκροτήθηκε η λεγόμενη «Προσωρινή Διοίκηση», υπό την καθοδήγηση του Κ. Μανιαδάκη, υφυπουργού Δημόσιας Ασφάλειας της δικτατορίας Μεταξά. Επρόκειτο για ένα υποτιθέμενο καθοδηγητικό όργανο του ΚΚΕ, που αποτελούνταν από πρώην στελέχη του Κόμματος, τα οποία είχαν γίνει όργανα της Ασφάλειας (Μιχαηλίδης, Κουτσογιάννης, Μύτλας κ.ά.). Ωστόσο, σε αυτό το κατασκεύασμα συμμετείχαν και αγνοί κομμουνιστές, που δεν είχαν αντιληφθεί το ρόλο των πρακτόρων και θεωρούσαν ότι οι εν λόγω παρέμεναν τίμια στελέχη του Κόμματος.
Η «Προσωρινή Διοίκηση» παρουσιαζόταν ως όργανο που ανέλαβε να «αποκαλύψει» στους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες τον «χαφιέδικο ρόλο» που έπαιζε η Κεντρική Επιτροπή (η λεγόμενη «Παλιά») του Κόμματος, την οποία αποτελούσαν λίγα μέλη, όσα είχαν απομείνει μετά από τις συλλήψεις δεκάδων στελεχών από την Ασφάλεια. Βέβαια δεν χωράει συζήτηση ότι αυτά τα μέλη (Μήτσος Παπαγιάννης, Βαγγέλης Κτιστάκης, Σοφία Βιτσαρά, Χρήστος Κανάκης, Παναγιώτης Σαντής, Γιώργης Ελληνούδης) ήταν τίμιοι και αφοσιωμένοι μέχρι θανάτου κομμουνιστές.
Καθοδηγητικός νους αυτής της επιχείρησης, από τα παρασκήνια, ήταν ο Μιχάλης Τυρίμος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και πρώην βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου στη Λέσβο. Ο Τυρίμος ήταν φυλακισμένος στην Αίγινα και το Φλεβάρη του 1939 μεταφέρθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας, μαζί με τους Θανάση Κλάρα (Αρη Βελουχιώτη), Στέφανο Μόσχο, Βασίλη Ασίκη, Μιχάλη Σινάκο και Μήτσο Παπαρήγα. Στις φυλακές της Κέρκυρας βρίσκονταν ήδη οι Νίκος Ζαχαριάδης, Μήτσος Παρτσαλίδης, Βασίλης Νεφελούδης κ.ά. Εκεί, ο Αρης Βελουχιώτης υπέγραψε «δήλωση μετανοίας» και αποφυλακίστηκε. Στη συνέχεια υπέγραψε δήλωση μετανοίας ο Μ. Τυρίμος, ο οποίος μεταφέρθηκε στις φυλακές Συγγρού και το Σεπτέμβρη του 1939 αποφυλακίστηκε, αφού στο μεταξύ είχε πραγματοποιήσει με τον Μανιαδάκη όλες τις απαραίτητες συνεννοήσεις και σχεδιασμούς διεμβολισμού του ΚΚΕ.
Στο κείμενό του ο Πάνος Τσαρός επικαλείται τον καπετάν Διαμαντή, ο οποίος «μας αφηγήθηκε, παρουσία του Πελοπίδα, του Βλαχάβα και του Θ. Γκουζέλου, όταν ανταμώσαμε στο σπίτι μας το Δεκέμβρη του 1946» ότι ο Αρης είχε υπογράψει «δήλωση μετανοίας» μετά από εντολή του Τυρίμου, ο οποίος είπε στον Αρη ότι μετέφερε εντολή του Ν. Ζαχαριάδη. Εγραψε ο Τσαρός ότι ο Διαμαντής τούς τόνισε:
«Μια τέτοιου είδους εντολή είναι και για τον Θανάση Κλάρα (Αρη) που ποτέ δεν είχε δοθεί, που αργότερα έγινε αντιληπτό από τον Κλάρα (...) εδώ το επιβεβαίωσε (σ.σ. ο Τυρίμος) στην ανάκριση που του έκανε ο Βελουχιώτης (...) γι' αυτό και η αγανάκτηση του Αρη ήταν δικαιολογημένη». Συνεχίζει ο Π. Τσαρός:
«Στην ηγεσία του ΚΚ αυτή η υπόθεση έγινε γνωστή από έκθεση που είχε κάνει ο Διαμαντής με τον Γαβριώτη (σ.σ. Θανάση Τσαρό) και δόθηκε στο ΠΓ και προσωπικά στον Ιωαννίδη».
...άνθρωποι.... σαν τους Πετρόπουλο Καλαματιανό και Αραβανή δεν γίνεται να έχουν κανένα σεβασμό σε Κομμουνιστές και απλούς ανθρώπους που θυσιάστηκαν στον αγώνα. Εχουν εμπάθεια και είναι σύγχρονοι ΧΑΦΙΕΔΕΣ σαν τον Τυρίμο. Απο το 1991 το ΚΚΕ ξεκίνησε την Τιτάνια προσπάθεια μελέτης της Ιστορίας εξαγωγής συμπερασμάτων και ανασυγκρότησης του Κόμματος. Διαφωνούσαν σε κάθε βήμα και έβαζαν εμπόδια στο να μην αλλάξει τίποτα Θέλανε ένα ΚΚΕ στα χάλια που ήταν πριν το 1991 και για δεκαετίες φυτώριο οπορτουνισμού με τα πολιτικά μέτωπα και τα στάδια να συμμετέχει σε ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ και να φθάνουν οι ....ΦΑΡΑΚΗΔΕΣ.... Γ.Γ. Οι κομμουνιστές στην 27 χρονη πορεία μετά το 1991 τους σκίσαμε βήμα βήμα τα Σώβρακα για αυτό και σήμερα ΣΚΟΥΖΟΥΝ. Εγω αυτά τα ΣΚΥΛΙΑ τα έχω για πυξίδα. ΑΣ ΣΚΟΥΖΟΥΝ ΟΣΟ ΘΕΛΟΥΝ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το 1968 έγινε διάσπαση με τους Δεξιούς Οπορτουνιστές να φεύγουν και τον..ΦΑΡΑΚΟ... να μένει σαν ΚΕΝΤΡΙΣΤΗΣ Οπορτουνιστής. Το πρόγραμμα δεν άλλαξε παρέμειναν ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΑ και ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ φτάσαμε στο 1989 1991. Σαν ΚΕΝΤΡΙΣΤΕΣ παρέμειναν ΑΡΑΒΑΝΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΣ κ.α ωστε να κάνουνε την ίδια δουλειά με τους ....ΦΑΡΑΚΗΔΕΣ..... μετά το 1968. Αν τα ειχαν καταφέρει και το ΚΚΕ δεν είχε αλλάξει πρόγραμμα στο 15ο Συνέδριο του 1996 το 2012 τα ...παιδιά.... θα μας είχαν σπρώξει στον ΒΟΘΡΟ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΤΑ σαν τα Μούτρα τους. Απέτυχαν και ΣΚΟΥΖΟΥΝ. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΓΛΕΝΤΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος πάντων αυτά που θα γράψω είναι ψιλά γράμματα, η αξιοπιστία στο ΚΚΕ μετριέται με το τι συμφέρει το κόμμα.... έχουμε λοιπόν μια βολική παραμύθα μετά από 75 χρόνια από το πουθενά και προσπαθούν τώρα να της δώσουν ιστορική αξία.... τους διαφεύγει το νομικό θέσπισμα Testis unus, testis nullus* Αυτά όμως είναι όπως είπα ψιλάγράμματα...
ΑπάντησηΔιαγραφή* Εις μάρτυς, ουδείς μάρτυς.
Κάποιος αναγνώστης σου απάντησε ωραιότατα με επιχειρήματα, ανατρέποντας οτιδήποτε ισχυρίστηκες ως στοιχέιο για τον Τυρίμο. Επίσης, η μεταχείριση της εν λόγω μαρτυρίας από το ΚΚΕ είναι εξαιρετικά επιστημονική και δεν λήφθηκε ως ντοκουμέντο χωρίς να διασταυρωθεί. Τέλος, μην μπερδεύεσαι: Ο Αρης δεν αποκαταστάθηκε λόγω υπόθεσης Τυρίμου, αλλά λόγω της κατάστασης της καθοδήγησης, διάβασε καλά την ανακοίνωση της ΚΕ.
ΔιαγραφήΠολύ σωστά. Ψιλά γράμματα για τον κάθε Οπορτουνιστή η πραγματικότητα. Τα Παντα για αυτούς είναι ο Καπιταλισμός και η σωτηρία του. Αυτόν υπηρετούν με νύχια και με δόντια. Στεναχωριέται το ....παιδι... που η αλήθεια αποκαταστάθηκε μετά απο 75 χρόνια. Πραγματικά τους χρειάζεται λίγο ...κατανόηση. Σου λεει απο το 1943 μέχρι το 1968 χωρίς ΟΚΝΕ Το 1944 το ΚΚΕ ...ΟΜΟΣΜΟΝΔΟ...ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ παραδώσανε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 λόγω ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ 1958 1974 χωρίς Κ.Ο 1949 1974 χωρίς Κ.Ο και με λάθος πρόγραμμα με ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΑ. Πίστεψαν οτι θα τελειώσουν με το ΚΚΕ το 1991. Σπάσανε τα μούτρα τους και το κυριότερο στο 15ο Συνέδριο το 1996 καταργήθηκαν τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ. Μελετήσαμε την ιστορία βγάλαμε συμπεράσματα και πετάξαμε έξω όλο τον ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ. Μιλάμε για ΓΛΕΝΤΙ. ΑΣ ΣΚΟΥΖΟΥΝ ΟΣΟ ΘΕΛΟΥΝ ΧΑΧΑΧΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΣε ποια απάντηση αναφέρεσαι για να δείξω ιδιαίτερη προσοχή.
Διαγραφή...Εις μάρτυς ουδείς μάρτυς.... ΧΟΧΟΧΟΧΟΧΑ Βρε τα ...παιδιά... πως μεγάλωσαν. Το ΚΚΕ έχει περάσει μέσα απο την φωτιά και το σίδερο απο το ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ Συνδυασμένα με δυο τρόπους. Ανοιχτές διώξεις φυλακές εξορίες εκτελέσεις και ταυτόχρονα την ύπουλη υπονομευτική διαβρωτική δουλειά της 5ης Φάλαγγας του Οπορτουνισμού. 83 χρόνια απο την επικράτηση του Οπορτουνισμού στην Κ.Δ 62 ΧΡΟΝΙΑ απο την..........αποσταλινοποίηση..... ΛΕΛΗΤΑΜΕΝΟ το αρχείο το 1968 στο ΣΙΜΠΙΟΥ και μας πουλάνε τρέλα για πολλές μαρτυρίες. ....ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΚΑΛΟ.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαγραφήχαχαχαχαχα Τίτλος τιμής συνέχεια. Η Καλύτερα πυξίδα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΔιόρθωση. 1949 1974 ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΣε αυτή για τον αδερφό του Τυρίμου που κάποιος συνάδελφος ιστορικός σου απαντά με 1, 2, 3 θέσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά αυτά που διαβάζω δεν είναι ιστορικές (επιστημονικές) θέσεις, αν πρέπει να τις χαρακτηρίσω θα έλεγα ότι είναι απλά φανατισμός.... πχ βλέπω τέτοια: "Τα Παντα για αυτούς είναι ο Καπιταλισμός και η σωτηρία του. ".... τι να του απαντήσεις αυτού; Στην σύγκρουση Καπιταλισμού-Κομμουνισμού αυτός που δεν περισώθηκε είναι ο Κομμουνισμός (δυστυχώς).... τι βλέπει δηλαδή αυτός ότι προσπαθεί να σωθεί ο Καπιταλισμός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόσεξε αγαπητέ Pluton. Ο Καπιταλισμός δεν προσπαθεί να περισωθεί λόγω αντίπαλου δέους, που σήμερα είναι κάποιο σοσιαλιστικό κράτος. Όπως γράφει και ο Μαρξ ο καπιταλισμός χαρακτηρίζεται από μια ανυπέρβλητη αντίθεση: Το γεγονός ότι ο εργάτης καταλήγει να μην μπορεί να αγοράσει αυτό που παράγει. Αν λοιπόν, ο καπιταλισμός προσπαθεί να περισωθεί, είναι γιατί αποδομείται λόγω εσωτερικών αντιφάσεων. Αυτό αυτό άλλωστε σταδιακά και όχι γραμμικά συμβαίνει και σήμερα, με τη δομική κρίση του καπιταλισμού, τη συγκέντρωση κεφαλαίου και την καταστροφή μέσων παραγωγής για το μοίρασμα των αγορών εκ νέου. Σε συνθήκες που ο καπιταλισμός αποδομείται, αναμένουμε και την άκρατη ιδεολογική του επίθεση, έκφανση της οποίας είναι η επανασυγγραφή της ιστορίας, είτε από την ακροδεξιά είτε από τη σοσιαλδημοκρατική σκοπιά, που άλλωστε είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η αστική τάξη δεν επιχειρεί κάτι τέτοιο ούτε τυχαία ούτε για τη σπίλωση της μνήμης, αλλά έτσι ώστε η Ιστορία να μην είναι χρήσιμη στο σήμερα, ως οδηγός του προλεταριάτου.
ΔιαγραφήΙστορικότατες επιστημονικές θέσεις απαλλαγμένες απο την ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΣΚΟΥΡΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ. Τα πάντα για τους Οπορτουνιστές είναι η Σωτηρία του Καπιταλισμού. Αυτό υπηρετούν με λύσσα. Στην Σύγκρουση με τον Καπιταλισμό ο Σοσιαλισμός δολοφονήθηκε απο τα μέσα με την επικράτηση της ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ 5ης Φάλαγγας στην Κ.Δ το 1935 και στην ΕΣΣΔ το 1956. Η Πραγματικότητα είναι πεισματάρα. ....ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΚΑΛΟ..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΝα και η δήθεν στεναχώρια που νίκησε ο Καπιταλισμός. Μιλάμε για πολύ ...δάκρυ....τα ....παιδιά..... χοχοχαχα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαίνει το "Δυστυχώς" προφανώς... αν έγραφα "Δυστυχώς ή ευτυχώς" θα το καταλάβαινες καλύτερα;
ΔιαγραφήΆκου "Δυστυχώς" διότι όσο υπήρχε η αντιπαράθεση Καπιταλισμού-κομμουνισμού υπήρχε η ελπίδα για τους εργαζόμενους στην Δύση να μη καταπατηθούν δικαιώματα, μετά την εξαφάνιση του Κομμουνισμού δεν υπάρχει ο "μπαμπούλας" ... βέβαια οι εργαζόμενοι στον υπαρκτό σοσιαλισμό δεινοπαθούσαν αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία... χτες στο Ε έβλεπα την ταινία "Στον παράδεισο δεν υπάρχουν δολοφονίες" μια αληθινή ιστορία... κάποια στιγμή γύρισε η γυναίκα μου και μου είπε: "Για να επιβάλουν ένα τέτοιο σύστημα σκοτώθηκαν χιλιάδες Έλληνες;"..........
Η Ταξική πάλη κατα την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού συνεχίζεται αλλάζοντας μορφές. Η Αστική Τάξη που ανατράπηκε και έχασε το 1918 22 συνεχίζει να υπάρχει σαν άτομα και προσπαθεί με την βοήθεια απο το εξωτερικό να επανέλθει μεταμφιεσμένη με την προβιά του Οπορτουνισμού. Η ΔΙΚΤΑΚΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ πρέπει να είναι εκεί για να την τσακίσει. Στον 1ο Π.ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ όλες οι Επαναστάσεις πνίγηκαν στο αίμα απο ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ. Στον 2ο Παγκόσμιο η νίκη για τους λαούς και τους Κομμουνιστές θα ήταν μεγαλύτερη αν το 1935 η Κ.Δ δεν είχε πέσει στα χέρια του ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ και με Στρατηγικό στόχο τον Σοσιαλισμό με γραμμή Σοσιαλφασισμού είχε σταθεί στο πλευρό της ΕΣΣΔ Επίσης αν το 1956 δεν είχε επικρατήση ο Οπορτουνισμός που εφαρμόζοντας ΣΤΑΔΙΑΚΑ νόμους του Καπιταλισμού κατέστρεψε τα πάντα σε μια πόρεια δεν θα ζούσαμε σε αυτή την τραγωδία και θα είχε επικρατήση σήμερα σχεδόν παγκόσμια. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι καταπέλτης για την ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΔ το 1935 και στην ΕΣΣΔ το 1956. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΤι να πω τώρα εγώ σ αυτά, μιλάμε για τον Μαρξ του 17-18ου αιώνα ... ο Μαρξ πια έχει ξεπεραστεί εδώ και πολύ καιρό, βλέπεις εσύ κανένα εργάτη να έχει ελλείψεις καταναλωτικών ειδών (με την έννοια που έδινε ο Μαρξ βεβαίως, διότι ελλείψεις έχουν αλλά αλλιώς εννοούσε την φτώχεια ο Μαρξ τον 18ο αιώνα και αλλιώς είναι τον 21ο αιώνα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα Oberon δεν έχουμε ελλείψεις καταναλωτικών ειδών όπως είχε ο Μαρξ στην εποχή του έχουμε ελλείψεις αγοραστών, δηλαδή έχουμε υπερπληθώρα αγαθών σε σημείο να μη μπορεί να τα καταναλώσει η κοινωνία πχ ο πατέρας μου ήταν ράφτης, κάποια στιγμή με είδε με ένα παντελόνι:
"Πόσο το αγόρασες;"
"15 Ευρώ"
"Βρε παιδί μου πόσο κάνει το ύφασμα, πόσο κάνουν τα υπόλοιπα υλικά, πόσα έβγαλε ο έμπορος, πόσα έβγαλε ο ράφτης για να πουλιέται τόσο φτηνά;".
Και είναι λογικό στην εποχή του (δηλαδή πριν μερικές δεκαετίες) με την ραφή ενός παντελονιού την βδομάδα ζούσε την οικογένειά του.
Αυτό σίγουρα το έγραψες για καλαμπούρι με την εξαθλίωση που υπάρχει σε όλο τον Καπιταλιστικό κόσμο και στην χώρα μας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΔιαγραφήΑκριβώς το ίδιο με την ΕΣΣΔ του 1956 ισχύει πλέον με τον Σοσιαλισμό στην Κούβα και την αλλαγή Συντάγματος. Αναγνωρίζουνε την Καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και επίσημα. Η Τραγωδία και καταστροφή για τον Κουβανικό λαό είναι μπροστά. Βαδίζει για την Κόλαση. Αλλο ένα έγκλημα της ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ προσφορά στον Καπιταλισμό. Αυτός είναι πάντα ο ρόλος της 5ης ΦΑΛΑΓΓΑΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή