Τις τελευταίες μέρες γράφονται διάφορα αντικομμουνιστικά κείμενα και διοργανώνονται αντίστοιχου περιεχομένου εκδηλώσεις, με αφορμή το Δεκέμβρη του ’44 και τη μάχη στου Μακρυγιάννη, από διάφορα φασιστοειδή, με σκοπό να αποτίσουν φόρο τιμής στους «γενναίους υπερασπιστές του Έθνους και της πατρίδας, οι οποίοι προέταξαν τα γενναία τους στήθη απέναντι στον κομμουνιστικό κίνδυνο και τους εαμοσυμμορίτες». Αυτές οι αντιδράσεις είναι λογικές από πλευράς τους, αφενός γιατί είναι μια ακόμη αφορμή να χύσουν το δηλητήριο τους ενάντια στους λαϊκούς αγώνες που έδωσε ο λαός της Αθήνας εκείνες τις μέρες και αφετέρου γιατί είναι γνωστή η αποστροφή τους σε οποιαδήποτε προσπάθεια του εργατικού λαϊκού κινήματος, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, να οργανώσει την πάλη του ενάντια στην αστική τάξη. Είναι γνωστό εξάλλου το πόσο «πιστά» μαντρόσκυλα του συστήματος είναι!
Η αλήθεια είναι ότι τους πονάει το γεγονός ότι ο λαός, με μπροστάρη το ΕΑΜ, στράφηκε ενάντια στους πολιτικούς τους προγόνους, που και τότε έσπευδαν να υπερασπιστούν με κάθε τρόπο την επικράτηση της αστικής δημοκρατίας, μετά και την έλευση του «Γέρου της Δημοκρατίας», του Γ. Παπανδρέου. Σε αυτό μάλιστα είχαν και την αμέριστη βοήθεια των Βρετανών, οι δυνάμεις των οποίων είχαν κομβικό ρόλο στον καθορισμό της τελικής έκβαση. Ήταν μεγάλες οι υλικές ενισχύσεις για τον αστικό στρατό και σε άντρες, αλλά και σε πολεμικό υλικό, ενώ παράλληλα οι βομβαρδισμοί κτιρίων με αμάχους σε περιοχές, όπου το ΕΑΜ και το ΚΚΕ είχε μεγάλη δύναμη, όπως στο Πολυϊατρείο στο Βύρωνα, το νοσοκομείο στον Άι Γιάννη και το Τζάνειο, δημιουργούσαν περισσότερα μέτωπα στα οποία ο ΕΛΑΣ έπρεπε να αμυνθεί. Ο Τσόρτσιλ στα απομνημονεύματά του ανέφερε ότι έπρεπε να σταλούν τουλάχιστον δύο ταξιαρχίες ως ενισχύσεις στην Αθήνα, διότι οι συρράξεις ενέχουν πολλούς κινδύνους. Σε τηλεγράφημά του προς τον Λίπερ γράφει ότι: «Ο σκοπός είναι σαφής: Να συντριβεί το ΕΑΜ. Το σταμάτημα των μαχών υποτάσσεται σ’ αυτό το σκοπό». Χωρίς τη στήριξη των Βρετανών η αποδυναμωμένη αστική τάξη της Ελλάδας και κατ’ επέκταση οι μέχρι πρότινος συνεργάτες των Γερμανών, θα αντιμετώπιζαν μεγάλη δυσκολία, για να υπερισχύσουν του λαϊκού κινήματος. Αυτοί που σήμερα υμνούνται από τους φασίστες της Χ.Α., ως πατριώτες και υπερασπιστές των εθνικών και πολιτικών ελευθεριών του ελληνικού λαού, χτυπούσαν τον ελληνικό λαό, σύμφωνα με τις διαταγές του βρετανικού αρχηγείου στρατού.
Στις 6 Δεκέμβρη ξεκινάει η πολιορκία του Συντάγματος της Χωροφυλακής Μακρυγιάννη. Είχαν προηγηθεί στις 3 Δεκέμβρη, η μεγαλειώδης διαδήλωση με τη συμμετοχή του λαού από όλες τις συνοικίες της Αθήνας, η οποία κατέληξε στη δολοφονία 21 ανθρώπων και των τραυματισμό 140, από τα πυρά της Αστυνομίας και στις 4 η νέα διαδήλωση, την ημέρα της απεργίας που είχε προκηρυχθεί από την ΚΕ του ΕΑΜ και είχε 100% επιτυχία, που πραγματοποιήθηκε σε πένθιμη ατμόσφαιρα συνοδείας των ηρωικών τους νεκρών, που έπεσαν την προηγούμενη ημέρα στο Α’ Νεκροταφείο.
Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν εξουδετερώσει όλα τα οχυρωμένα κτίρια και τις φρουρές που υπήρχαν γύρω από το Σύνταγμα και ως βασικό στόχο είχαν την πολιορκία στου Μακρυγιάννη. Επικεφαλής της άμυνάς του Συντάγματος Χωροφυλακής ήταν ο πρώην Διοικητής των Ταγμάτων Ασφαλείας Λακωνίας Κ. Κωστόπουλος, ο οποίος είχε κατηγορηθεί για δωσιλογισμό και δεν είχε δικασθεί ακόμη. Οι αξιωματικοί και οι οπλίτες του Συντάγματος ήταν επίλεκτες δυνάμεις των πάλαι ποτέ συνεργατών των Ναζί, που από κοινού οργάνωναν τα μπλόκα σε διάφορες συνοικίες της Αθήνας, αλλά και τα ολοκαυτώματα σε περιοχές όλης της Ελλάδας.
Ιδού, λοιπόν, ποια ήταν τα «θύματα» του ΕΑΜ! Αυτοί που σήμερα χαρακτηρίζονται ως «αντισυστημικοί», τότε βοηθούσαν το σύστημα να στηριχθεί στα πόδια του. Όχι ότι σήμερα δεν συμβαίνει και το ίδιο, άλλωστε! Απόδειξη η στήριξη των δουλεμπορικών γραφείων, η προσπάθεια να διαλύσουν τα σωματεία στη Ζώνη, η θέση τους για φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές, το χτύπημα, λεκτικά και πρακτικά, των μεταναστών.
Οι εργαζόμενοι και η νεολαία, κάθε άνθρωπος που βιώνει την εκμετάλλευση του συστήματος καθημερινά, να τους γυρίσουμε την πλάτη, να μη δεχθούμε τα ψέμματα και το δηλητήριό τους, τη δράση τους στις γειτονιές μας. Να παλέψουμε για να στείλουμε αυτούς και το σύστημα που προσκυνάνε, εκεί που ανήκουν, στο ντουλάπι της ιστορίας!
Αγαπητέ Oberon ,θα ήθελα μερικά στοιχεια για το βιογραφικό του Γ.Σαμουηλ ο οποίος ως μέγας υπερασπιστής του Μακρυγιάννη κ φίλος του Γ.Παπανδρεου αλλά δεν υπαρχει κανένα στοιχείο για την δράση του κατά τα ετη 1940-1944.
ΑπάντησηΔιαγραφή