Ανατόλι Λουνατσάρσκι- Δημήτρης Γληνός

Ο Ανατόλι Λουνατσάρσκι, γεννημένος στη Ρωσία του 1875, υπήρξε πολιτικός, εκπαιδευτικός και συγγραφέας που συνέδεσε το όνομά του με το σοσιαλιστικό σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα. Μέλος των μπολσεβίκων από το 1903, ο Ανατόλι Λουνατσάρσκι υπήρξε επαναστάτης διανοούμενος με πολύπλευρες και βαθιές γνώσεις. Ο Λουνατσάρσκι ήταν ο πρώτος λαϊκός επίτροπος Παιδείας από το 1917 μέχρι το 1929, με σημαντική συμβολή στην οργάνωση της σοβιετικής εκπαίδευσης κατά το μαθητοκεντρικό σύστημα..

Το όνομά του συνδέθηκε με την οργάνωση ενός νέου συστήματος της παιδαγωγικής μόρφωσης της ΕΣΣΔ. Πλήθος ομιλιών σε παιδαγωγικά τμήματα, σε εκπαιδευτικούς σχολείων σε όλα τα μήκη και πλάτη της ΕΣΣΔ, πλήθος παρεμβάσεων σε συνέδρια της Κομσομόλ, καθώς και σημαντική αρθρογραφία, χαρακτήριζαν τη δράση του. Σταθερός στη γραμμή που χάραξε η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο Λένιν, συνέβαλε στη συσπείρωση του πιο προοδευτικού εκπαιδευτικού κόσμου στις γραμμές της επανάστασης μέσα από τη δημιουργία αρχικά της Ένωσης Διεθνιστών Δασκάλων και στη συνέχεια της Επαγγελματικής Ένωσης Λειτουργών της Σοσιαλιστικής Παιδείας και του Πολιτισμού. 

Το υψηλό του μορφωτικό επίπεδο, του επέτρεπε να παρακολουθεί τη διεθνή βιβλιογραφία, να μελετά τις εξελίξεις της Παιδαγωγικής επιστήμης και να διατυπώνει επεξεργασμένες θέσεις της νέας σοσιαλιστικής παιδαγωγικής. Έλεγε χαρακτηριστικά το 1928, στην πλατιά συνδιάσκεψη του λαϊκού επιτροπάτου: "Ο πολιτισμός ενός κράτους κρίνεται από τη βαθιά επίδραση της Παιδαγωγικής". Μιλούσε για τη νομοτέλεια της ιστορικής εξέλιξης να είναι τα παιδιά "ομορφότερα, καλύτερα, πιο μορφωμένα από τους γονείς τους...", κάτι που μόνο το σοσιαλιστικό κράτος μπορεί να εγγυηθεί, μέσα από την επαναστατική αναμορφωτική συμβολή των πιο προοδευτικών στρωμάτων του προλεταριάτου, αναπόσπαστο κομμάτι του οποίου πρέπει να είναι οι εκπαιδευτικοί.

Ο Ανατόλι Λουνατσάρσκι, επισκέφτηκε την Αθήνα το 1931. Κατά την επίσκεψή του συνομίλησε με τον Δ. Γληνό και άλλους προοδευτικούς και κομμουνιστές εκπαιδευτικούς. Η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση καταγράφηκε από τον Γληνό στο 1ο τεύχος του περιοδικού "Οι Φίλοι της ΕΣΣΔ" τον Οκτώβρη του 1931. Εδώ αναδημοσιεύουμε το άρθρο από το πρωτότυπο: