Μετά το απαράδεκτο "Ψυχή Βαθιά" για τον Εμφύλιο που "Έλληνες σκοτώναν Έλληνες" ο σκηνοθέτης του ιστορικού κόψε-ράψε Παντελής Βούλγαρης επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με την νέα του ταινία "Το τελευταίο σημείωμα".
Στην ταινία αυτή ο Βούλγαρης παρουσιάζει στιγμές από τις τελευταίες μέρες των 200 κομμουνιστών- διόρθωση- αγωνιστών που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Κεντρικό πρόσωπο ο κομμουνιστής- διόρθωση- αγωνιστής Ναπολέων Σουκατζίδης.
Σε μια ακόμα ραφιναρισμένη απόπειρα ξαναγραψίματος της Ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης, η νέα ταινία του Βούλγαρη που βρίθει από συναισθηματικές σκηνές, επιχειρεί μια νέα προσέγγιση της Ιστορίας των 200 κομμουνιστών στην οποία η λέξη "κομμουνιστές" προφανώς δεν θα πολυ-ακούγεται ή θα είναι δευτερευούσης σημασίας. Στην ταινία του, μάλλον θα ξαναμάθουμε ιστορία αφού προφανώς κεντρική ιδιότητα των εκτελεσθέντων και του Σουκατζίδη ειδικότερα είναι ότι ήταν "αγωνιστές" και όχι "κομμουνιστές", δηλαδή μέλη του ΚΚΕ. Προφανώς κατά την άποψη του Βούλγαρη, οι εκτελεσθέντες ήθελαν απλώς την απελευθέρωση της χώρας τους και καμιά άλλη ανησυχία δεν είχαν σχετικά με την κοινωνία και τον λαό της. Προφανώς το ΕΑΜ δεν έθετε ζήτημα λαϊκής εξουσίας, προφανώς λοιπόν κι οι εκτελεσθέντες "αγωνιστές" δεν είχαν κανένα όνειρο για το λαό της χώρας τους και το μέλλον του. Αυτά ενδεχομένως είναι λεπτομέρειες που δεν μπορεί να αγγίζουν το μεγαλείο της ταινίας του κυρίου Βούλγαρη.
Φυσικά φίλες και φίλοι, όταν μια ταινία είναι συμπαραγωγή της COSMOTE TV, δηλαδή ενός ομίλου τηλεπικοινωνιών, στον οποίο μέτοχοι φυσικά δεν είναι άνθρωποι σαν τον Ναπολέων Σουκατζίδη, είναι απολύτως λογικό να μην υπάρχουν έννοιες όπως "κομμουνιστής" και "κομμουνισμός" ώστε η κατανάλωση της ταινίας να είναι εύπεπτη από το ευρύ κοινό, όπως η pizza. Άλλωστε το ίδιο εύπεπτη ήταν και η ταινία "Ψυχή Βαθιά" με την ευγενική χορηγεία του Υπουργείου Πολιτισμού και της NOVA.
Σε μια χώρα που η επίθεση της αστικής τάξης στα λαϊκά και εργασιακά δικαιώματα συνεχίζεται με σφοδρότητα, που οι μισθοί κατρακυλούν και η ανεργία γιγαντώνεται, σκηνοθέτες σαν τον κύριο Βούλγαρη παρέχουν πολύτιμες υπηρεσίες ποδηγέτησης του κινήματος και παραποίησης της Ιστορίας της πάλης των τάξεων στη χώρα μας. Βοηθούν με άλλα λόγια στην αδυναμία εξαγωγής ιστορικών και πολιτικών συμπερασμάτων από την πρόσφατη ιστορία, προκειμένου να μην χειραφετηθεί ο λαός και να μην διδάσκεται να διεκδικεί τα δικαιώματά του και εν τέλει, τον πλούτο που παράγει.
Η ταινία θα προβληθεί για πρώτη φορά στις αίθουσες στις 23 Οκτωβρίου. Το trailer της όμως, καθώς και τα σχετικά δημοσιεύματα δείχνουν ήδη από τώρα σε τι πλαίσια θα κινηθεί:
"Η νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη καταπιάνεται με μια από τις πιο γνωστές και τραγικές στιγμές της ελληνικής αντίστασης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Την εκτέλεση των 200 της Καισαριανής, την 1η Μαΐου 1944 από την γερμανική κατοχή, ως αντίποινα για την δράση της ελληνικής Αντίστασης. Ο Παντελής Βούλγαρης με την Ιωάννα Καρυστιάνη («Μικρά Αγγλία», «Νύφες»), μας μεταφέρουν στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου το διάστημα πριν την Πρωτομαγιά του ’44, και μας γνωρίζουν τους ανθρώπους πίσω από την τραγική ιστορία: του διερμηνέα του στρατοπέδου, Ναπολέοντα Σουκατζίδη, πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία και ιδιαίτερα αγαπητού στους συντρόφους του και του τελευταίου διοικητή του στρατοπέδου, Κάρλ Φίσερ, ο οποίος τρέφει μεγάλη εκτίμηση για τον Σουκατζίδη." Πηγή: CNN Greece.
Tραγικές καταστάσεις, τραγικοί άνθρωποι- κομμουνιστές πουθενά...
"Τέσσερα χρόνια μετά την «Μικρά Αγγλία», ο Παντελής Βούλγαρης επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με την ταινία «Το Τελευταίο Σημείωμα». Στη νέα του κινηματογραφική δουλειά ο Βούλγαρης καταπιάνεται με μια από τις πιο γνωστές σελίδες της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, την εκτέλεση από τους Γερμανούς κατακτητές 200 αγωνιστών την 1η Μαΐου 1944 στην Καισαριανή, ως αντίποινα για τη δράση της ελληνικής αντίστασης. Με την Ιωάννα Καρυστιάνη (που συνυπογράφει το σενάριο), θα μας μεταφέρουν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου το διάστημα πριν την Πρωτομαγιά του '44, και θα μας γνωρίσουν τους ανθρώπους πίσω από τα τραγικά γεγονότα. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας ο 34χρονος Ναπολέων Σουκατζίδης, Κρητικός μικρασιατικής καταγωγής, αγωνιστής του λαϊκού κινήματος και κρατούμενος σε εξορίες και φυλακές από το 1936, που την περίοδο της φυλάκισής του στο Χαϊδάρι, εκτελούσε χρέη διερμηνέα του Γερμανού Διοικητή του στρατοπέδου, Καρλ Φίσερ.
Η τύχη του Ναπολέοντα και άλλων 199 συγκρατούμενών του αποφασίζεται μετά την ενέδρα της ελληνικής αντίστασης στον Στρατιωτικό Διοικητή Λακωνίας, σε χαράδρα της περιοχής των Μολάων. Ο θάνατος του Διοικητή Κρες και τριών Γερμανών της συνοδείας του επιφέρει ως αντίποινα την εκτέλεση 50 Ελλήνων για κάθε ένα Γερμανό. Ο Σουκατζίδης είναι στη λίστα των 200 μελλοθάνατων. Την ημέρα της εκτέλεσης βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα ζωής, όταν ο Φίσερ, που μέσα στα χρόνια ανέπτυξε σεβασμό για τον Έλληνα διερμηνέα, του δίνει τη δυνατότητα να εξαιρεθεί βάζοντας στη θέση του ως διακοσιοστό άλλον." Πηγή: Lifo city guide
Aς βάλουμε λοιπόν στο συρτάρι το γεγονός ότι οι Γερμανοί ζήτησαν την εκτέλεση 200 κομμουνιστών και όχι απλώς "Ελλήνων".
Θα επιστρέψουμε στο ζήτημα με μια πληρέστερη ανάλυση της ταινίας, αφού την παρακολουθήσουμε.
Μέσα από το κείμενο—απάντηση κάποια θέματα αρχίζουν και απολαμβάνουν την πραγματική τους ταυτότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σταχυολογήσει κάποιος. Ας είναι. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1)Μονοπώληση της εθνικής αντίστασης από το κκε
2)πρόβλημα στο προσωνύμιο. Δεν μας κάνει τώρα το αγωνιστής,
θέλουμε μόνο κομμουνιστής (σε πλήρη συνάρτηση και αρμονία με το#1)
3) Το κκε τελικά δεν θα σταμάταγε στην απελευθέρωση, αλλά ήθελε
και εξαργύρωση της προσπάθειας με όποιο τίμημα (ευτυχώς
εξαργύρωση χωρίς επιτυχία). Εάν το Όνειρο ήταν όπως στο
υπόλοιπο μπλοκ καλύτερα που έμεινε Όνειρο.
Η πάλη των τάξεων στην Ελλάδα μόνο στο μυαλό κομμουνιστών παλαιάς κοπής υφίσταται.
Όσο για το θάνατο μόνο κομμουνιστών, μπορεί ο αποφασίζων να είχε απωθημένα από το ανατολικό μέτωπο.
Δεν σας κάνει η τάδε ταινία, δεν σας κάνει το δείνα βιβλίο, δεν σας κάνει ο ένας αναλυτής, δεν σας κάνει ο άλλος ιστορικός, δεν σας κάνει το ένα δεν σας κάνει το άλλο. Το έχω αναφέρει ξανά. Απολαύσατε απυρόβλητο για πολλές δεκαετίες. Σερβίρετε ιστορία κατά το δοκούν σε δεξιά και αριστερά, σε νέους και γέρους, σερνικούς και θηλυκούς της εποχής. Όπως σε εσάς τελείωσαν οι δεξιοτέχνες της διαστρέβλωσης, έτσι και εμάς μας τελείωσαν τα πρόθυμα αυτιά, το απαιτητά χαμηλωμένο βλέμμα, οι ένοχες που είχατε εμφυσήσει σε γενιές και γενιές. Ο ρεβιζιονισμός δεν είναι προνόμιο μόνο της αριστεράς. Ο καθένας έχει δικαίωμα να αναζητήσει τι τον καλύπτει. Έτοιμη άποψη χωρίς κρίση ( αυτό που λέω και δεν παρέχεται δικαίωμα αμφισβήτησης) μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Οι υπόλοιποι μπορούμε να διαμορφώσουμε άποψη με ίδιες δυνάμεις. Ο καιρός των ινστρουχτόρων έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Αναμένω την περαιτέρω ανάλυση.
Μάλιστα. Να σας ρωτήσω τώρα εγώ κάτι: Αν εγώ έγραφα ένα βιβλίο και σας έλεγα ότι ο Καραϊσκάκης πολέμαγε με τους Τούρκους γιατί του είχαν κλέψει μια παλιά του κοπέλα. Θα σκίζατε τα ιμάτιά σας ή όχι; Θα τα σκίζατε.
ΔιαγραφήΌπως λοιπόν εγώ δεν έχω δικαίωμα να αφαιρώ την ιδιότητα ή την πολιτική σκέψη κάποιου και να τον παρουσιάζω όπως μου έρθει, έτσι δεν έχει και κανείς, πόσο μάλλον ο Βούλγαρης που τον έχουμε πληρωμένο και από την τσέπη μας.
Επίσης:
1) Ο ελληνικός λαός μονοπώλησε την Εθνική Αντίσταση, κι αν το ΕΑΜ του 1.500.000 μελών δεν είναι η επιλογή του τότε ποια ήταν; Και ναι το ΚΚΕ ήταν μπροστάρης της Ε.Α., όταν ο μεν Ζερβας υπέγραφε με τους Γερμανούς σύμφωνα και ο δε Ψαρρός συντηρούσε δύναμη 3 κούκων στην Όσσα. Τέτοια απήχηση είχαν οι άλλες αντιστασιακές οργανώσεις.
2) Θέλουμε το κομμουνιστής μαζί με το αγωνιστής, γιατί τότε και τώρα ότι και να πείτε, το ένα σήμαινε και το άλλο.
3) Το ΚΚΕ δεν έκανε και δεν θα έκανε τίποτε χωρίς τον λαό. Αν ο λαός θέλει σοσιαλισμό τότε θα τον έχει, αν όχι όχι.
Αν η πάλη των τάξεων υφίσταται σε μυαλά κομμουνιστών παλιάς κοπής πηγάινετε να δείτε τον μισθό/σύνταξη σας και μαζί και του 90% των εργαζομένων, δείτε μετά τις 48 φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών και το ξανασυζητάμε.
Και τέλος, ναι κύριε Τάσο, δε μας κάνει ο Βούλγαρης, ο Καλύβας, ο Μαρατζίδης, ο Φορτσάκης και το λοιπό θλιβερό συνονθύλευμα των νεοφιλελέ σοσιαλδημοκρατών και εθνικοφασιστών δεξιών τύπου Γεωργιάδη. Τώρα το γιατί η εποχή έχει πολλούς δεν θα το βρείτε αμα δεν διαβάσετε και λίγη πάλη των τάξεων.
Όσο για αναζητήσεις και ιστορικές έρευνες. Ταϊστείτε με ότι εσάς σας αρέσει. Ότι ικανοποιεί το δικό σας διανοητικό στομάχι, άλλωστε το Διαδίκτυο έχει από όλα. Από τους Ελλάνιους του Σώρρα μέχρι το Survivor. Το σκουπίδι σύννεφο.
Εγώ για όλες αυτές πάντως τις τσιριμόνιες, τις νεοαριστερίζουσες του λίγο ξαναδιαβάζουμε την Ιστορία και λίγο συμβιβαζόμαστε με βασιλοχουντεικές απόψεις, γιατί βρε αδερφέ, τώρα με τα μνημόνια θέλει ένα ξαναγράψιμο η Ιστορία για να μην μας χαλάσει τη σούπα κανένα κίνημα, ένα έχω να πω κύριε Τάσο:
Εκεί που η καπεταναίοι κρεμάγαν τ' άρματα, τώρα κρεμάν οι γύφτοι τα νταούλια.
Το κκε μέχρι τα τέλη ’80 αποτελούσε την εύκολη λύση και τη ‘’σωσίβια λέμβο’’ των απανταχού αναζητούντων τη μετάβαση από την αφάνεια στην επιφάνεια. Κάλυπτε πληθώρα επαγγελμάτων, ιδιοτήτων και ηλικιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κόσμος σας χρησιμοποιούσε για να καταφέρει αυτό που ήθελε, άλλα εσείς νομίζατε ότι οποίος σας πλησίαζε είχε ενστερνιστεί και τις θέσεις σας.
Οι νέοι στην όνε: πάμε και κάτι θα βρούμε, ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξουμε. Οι μεγαλύτεροι: λίγο κνε, λίγο ρήγα, λίγο κκε και έτοιμο το εισιτήριο για την επιφάνεια. Οι μεσόκοποι λίγο πολυτεχνείο, λίγο μπουάτ, λίγο αντάρτικα τραγούδια και έτοιμη η θέση στη βουλή και το υπουργείο. όσο για τους μεγαλύτερους η κόβα ήταν πρόδρομος του καπή.
Και πάμε τώρα στο θέμα των καλλιτεχνών και των συναφών επαγγελμάτων.
Όλοι, μα όλοι, οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές, ηθοποιοί, σκηνοθέτες κλπ χρησιμοποίησαν το κκε και την ιστορία του μόνο και μόνο για να επιτύχουν υψηλό εισόδημα. Παρουσίαζαν ότι επιθυμούσε να ακούσει και να δει ο κόσμος. Οι τραγουδιστές μετά το ‘’μαύρα κοράκια’’ το γύρισαν ‘’ο αετός πεθαίνει στον αέρα’’. Πούλι το ένα, πούλι και το άλλο, άλλα προσέφεραν ότι ήθελε ο κόσμος. Οι ηθοποιοί μετά το ‘’Κοντσέρτο για πολυβόλα’’ ,’’Οι σφαίρες δεν γυρίζουν πίσω’’, ‘’Υποβρύχιο Παπανικολής’’ κλπ το γύρισαν στο ‘’καλαματιανό’’ για να γίνουν και βουλευτές. Οι σκηνοθέτες το ίδιο. Τις εθνεγερτικές ταινίες, ακολούθησαν ταινίες κομμουνιστικού περιεχομένου. Αυτό πέρναγε, αυτό έπρεπε να γίνει.
Έτσι είναι. Η πρόσφορα είναι ανάλογη της ζήτησης. Όλοι τυχάρπαστοι καιροσκόποι προσέφεραν αυτό που ζητούσε ο λαός.
Ο Βούλγαρης ήταν Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ για ‘’τα πέτρινα χρόνια’’ και για ‘’Το Τελευταίο Σημείωμα’’ έγινε ο σκηνοθέτης.
Για το περί 1,5εκ οπαδών κλπ. έχω ήδη απαντήσει άλλα επανάληψη μήτηρ κλπ. 1,5εκ το 1944, το 1946 όμως πόσοι ήταν; γιατί δεν αναμετρήθηκε το κκε; Φοβόταν την επίσημη απάντηση;
Εξακολουθείτε και παρουσιάζεστε ως οι μόνοι κατέχοντες την αλήθεια. Αυτό καταντά από επικίνδυνο εως γραφικό. Όσο για την ψυχαγωγία μου, όσο ελεύθερο χρόνο έχω τον διαθέτω σε ανάγνωση της οποίας ένα κομμάτι καλύπτετε και εσείς.
Επί της τελευταίας παραγράφου: Μην παρεξηγείτε το Βούλγαρη. Κάνει ότι έκανε και κάνει καθένας, ο οποίος είναι αναγκασμένος για τα προς το ζην να υπερθεματίζει τις προθέσεις του λαού.. Το λάθος σας έγκειται ότι θεωρείτε όλους αυτούς δεδομένους. Είναι όπου φυσάει ο άνεμος, γι’ αυτό είναι και μια καλή βάση δεδομένων σφυγμομέτρησης.
Ο Βούλγαρης σαν σκηνοθέτης από κινηματογραφική σκοπιά δεν με θυμώνει. Με θυμώνει ότι πούλησε και έφτυσε εκεί που φιλούσε. Ναι η κατάσταση της κοινωνίας μετά το 74 είναι περίπου αυτή που περιγράφεις Τάσο. Και; Φταίει το ΚΚΕ για αυτό; Αν από το ΚΚΕ πήραν έστω και κάτι μικρό, καλώς. Το ΚΚΕ τους έδωσε κάτι. Τώρα το τι έγινε ο καθένας μέσα στις δεκαετίες του 80-90 το βλέπουμε.
ΔιαγραφήΟι 200 της Καισαριανής ΕΙΤΑΝΕ ΈΛΛΗΝΕΣ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραχαράζωντας Την πρόσφατη Ιστορία η Οποία ΕΧΕΙ Αδιάψευστα Στοιχεία τόσο Ελλήνων όσο και τα έγγραφα των Γερμανών ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ δείχνετε πόσο ξένη με Αυτήν Την Χώρα Είσθαι!