Το παρακάτω αρθράκι μας είναι προφανώς λίγο εκτός των γνωστών ζητημάτων που διαπραγματευόμαστε, όμως περιέχει ενδιαφέροντα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία του πολυαγαπημένου μας νησιού, της Ικαρίας.
Το καφενεδάκι της Αργυρώς Καστανιά
Το παραπάνω κτίσμα, φτιαγμένο με βράχια και γρανίτη για σκεπή, ήταν το πρώτο καφενεδάκι στο χωριό Γιαλισκάρι, δίπλα στον Αρμενιστή. Το καφενεδάκι το άνοιξε η κα Αργυρώ Καστανιά, σύζυγος του Κώστα Κιουλάνη, ο οποίος το έχτισε. Μάλιστα ο Κιουλάνης ήταν γνωστό με το ψευδώνυμο "Παναγή" γιατί έχτιζε τις πέτρες με την τεχνική της "Παναγίτσας", δηλαδή στήνοντάς τις όρθιες, μια τεχνική που απαιτούσε μεγάλη μαστοριά. Το καφενεδάκι πρέπει να άνοιξε περίπου 230 χρόνια πριν, κοντά στο 1787. Στο καφενεδάκι σύχναζαν κι έπιναν τον καφέ τους άνδρες και γυναίκες μαζί, πράγμα που δεν συνέβαινε επ' ουδενί στις περισσότερες αστικές και επαρχιακές περιοχές της χώρας, που η γυναίκα απαγορευόταν από τους κανόνες της ηθικής της εποχής να πηγαίνει στα καφενεία.
Το καφενεδάκι, έχει ψηλό μαντρότοιχο και φαίνεται να προστατεύει αρκετά τους θαμώνες, για αυτό το χρησιμοποιούσαν και πειρατές σαν χαγιάτι τους όταν έβγαιναν στο νησί.
Εργοστάσιο ... βυρσοδεψίας
Το παραπάνω κτίσμα που μοιάζει με πηγάδι, είναι στην πραγματικότητα ένα ... εργοστάσιο βυρσοδεψίας. Βρίσκεται και αυτό στο χωριό Γιαλισκάρι Ικαρίας και χρησιμοποιούταν για την κατεργασία, το "μαλάκωμα" των δερμάτων. Τα δέρματα τοποθετούνταν πάνω στο "καπάκι" και ο κύλινδρος κινούταν χειροκίνητα κυκλικά ώστε να τα πατά και να μαλακώνουν και να τεντώνονται.
Φωτογραφίες και επεξηγήσεις από την κα Αριέττα Καστανιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου