Ήταν λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 1947 που το αστικό-εφμυλιακό κράτος έστελνε στο εκτελεστικό απόσπασμα έντεκα αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και ήρωες του κινήματος με μόνη ουσιαστική κατηγορία την αγάπη τους για τον ελληνικό λαό, την αγωνιστική τους δράση και τα πιστεύω τους. Ανάμεσά τους βρίσκονταν ο γνωστός αγωνιστής του ΕΛΑΣ Παναγιώτης Τσόχας (Βόλγας).
Οι έντεκα αγωνιστές κρατούνταν στο κολαστήριο των Φυλακών Ακροναυπλίας και εκτελέστηκαν στον γνωστό τόπο του Ναυπλίου που χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές για εκτελέσεις: Το λιοντάρι του Ναυπλίου. Χώρος ταιριαστός στην ιδιοσυγκρασία και την στάση των μελλοθανάτων.
Ανάμεσα στους εκτελεσθέντες ξεχωρίζουν οι μορφές του Δημήτρη Μαυραγάνη από την Κόρινθο, του Τάκη Παπαθεοδώρου, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΚΝΕ από το Καλαμάκι, ο Δημήτρης Πίτσας από το Καλαμάκι Κορινθίας και ο Σπύρος Τόγιας από το Σοφικό Κορινθίας.
Η εκτέλεση έλαβε χώρα στις 5:30 το πρωί από μικτό απόσπασμα του Εθνικού Στρατού.
Ακολούθως παραθέτουμε φωτογραφία των Τσόχα, Παπαθεοδώρου, Πίτσα, Τόγια και Μαυραγάνη η οποία τραβήχτηκε μερικές ημέρες πριν την εκτέλεσή τους.
Οι έντεκα αγωνιστές οδηγήθηκαν στο απόσπασμα με πρόσχημα τη μεταγωγή τους σε άλλη φυλακή. Όμως, οι πολιτικοί κρατούμενοι της Ακροναυπλίας περίμεναν την επικείμενη εκτέλεση και είχαν τοποθετήσει σκοπούς προκειμένου να διαμαρτυρηθούν και να αντιδράσουν σε μια τέτοια πιθανότητα, ενημερώνοντας με χωνιά τον λαό του Ναυπλίου. Μια τέτοια κίνηση ορισμένες φορές είχε ως αποτέλεσμα την αναβολή της εκτέλεσης, όμως στην περίπτωση αυτή, αυτό δεν επετεύχθη.
Πράγματι, οι πολιτικοί κρατούμενοι της Ακροναυπλίας αντέδρασαν έντονα φωνάζοντας από τα παράθυρα των κελιών με αυτοσχέδια χωνιά προς την πόλη του Ναυπλίου.
Να πως περιγράφει ένας πολιτικός κρατούμενος το περιστατικό: Άκουσα το χάραμα ένα μαζικό τραγούδι από πολύ μακριά . Δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω τα λόγια Δεν θυμάμαι ακριβώς πιο ήταν. Ήταν το τραγούδι αυτών που πήγαιναν για εκτέλεση. (Πηγή)
Έτσι γνωρίζουμε ότι πριν εκτελεστούν, οι έντεκα τραγουδούσαν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου