KOKKINOΣ ΦΑΚΕΛΟΣ: Οι Γερμανοί στην ΕΣΣΔ

Με αφορμή την 9η Μάη ο Κόκκινος Φάκελος παρουσίασε ένα αφιέρωμα στην συμπεριφορά του Κόκκινου Στρατού μέσα στο γερμανικό έδαφος και απέναντι στον κατακτημένο γερμανικό λαό. Σε αντιπαραβολή στο σημείο αυτό θα παρουσιάσουμε κάτι αντίστοιχο από την πλευρά των Γερμανών.

Το αφιέρωμα που ακολουθεί είναι μια άποψη της γερμανικής συμπεριφοράς κατά την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.

Η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα (από τον βασιλιά της Γερμανίας Φρειδερίκο τον 1ο) είναι το κωδικό όνομα που έφερε η γερμανική εισβολή στο σοβιετικό έδαφος. Η εισβολή ξεκίνησε στις 22 Ιουνίου του 1941 και έληξε με την τρομακτική ήττα του γερμανικού στρατού στο Στάλινγκραντ στις 2 Φεβρουαρίου του 1943. Εμείς θα ακολουθήσουμε τον γερμανικό στρατό όπως προελαύνει από την Ουκρανία και την Λευκορωσία στα σοβιετικά εδάφη.

Ο Λόρδος Ράσσελ καταγράφει: " Στα σοβιετικά εδάφη είναι που η ναζιστική πολεμική μηχανή έδειξε όλο το μίσος και την φρικαλεότητά της. Οι Γερμανοί όταν εισέρχονταν σε μια κατοικημένη περιοχή είχαν δύο επιλογές είτε να καταστρέψουν ολοκληρωτικά τον εκεί πληθυσμό είτε, όταν αυτό δεν ήταν εφικτό λόγω μεγέθους, να τον φέρουν απέναντι σε ένα "παράδειγμα". Πολλά χωριά σβήστηκαν από τον χάρτη. Άνδρες και γυναίκες κλείνονταν μαζί με μικρά παιδιά και ηλικιωμένους σε κάποιο μεγάλο κτίριο το οποίο είτε το θέριζαν με πολυβόλα, είτε του έριχναν αέρια, είτε τις περισσότερες φορές το έκαιγαν ολοκληρωτικά. Από πολλά χωριά της Ουκρανίας και της Ρωσίας δεν έμεινε ούτε μια ψυχή ζώσα, ούτε ένας άνθρωπος."

Στις περιοχές που κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό λόγω του μεγάλου μεγέθους του πληθυσμού οι Γερμανοί υιοθετούσαν ένα διαφορετικό ύφος. Μάζευαν μερικούς άνδρες (κυρίως στρατιώτες ή κομματικά μέλη κατόπιν υποδείξεως) και του εκτελούσαν δημόσια με τους πιο πρωτόγονους τρόπους. Αργότερα έβγαινε ανάλογη ανακοίνωση ότι κάτι παρόμοιο θα συμβεί σε όποιον συνεργάζονταν με κομμουνιστές ή τον Κόκκινο Στρατό. Σε πολλές περιπτώσεις, οι εκτελέσεις και τα βασανιστήρια γίνονταν χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, απλά και μόνο για σπόρ. Για τους Γερμανούς, οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί αποτελούσαν έτσι κι αλλιώς κάποιο είδος υπανθρώπου και δεν υπήρχε αναστολή στο να σφάζονται κατά χιλιάδες χωρίς απολύτως κανέναν λόγο και με κάθε τρόπο. ..

Απέναντι στον Κόκκινο Στρατό

Για την ναζιστική μηχανή δεν υπήρχαν διεθνείς συμβάσεις και κανόνες. Ο ίδιος ο Γερμανός Αντιστράτηγος Ράινεκε στο φυλλάδιό του "Συμπεριφορά του Στρατού στο ανατολικό μέτωπο", γράφει: " Το να δίνεται τροφή σε αιχμαλώτους του Κόκκινου Στρατού είναι κακώς εννοούμενος ανθρωπισμός". Οι αιχμάλωτοι πολέμου που προέρχονταν από τον Κόκκινο Στρατό αντιμετωπίζονταν με δύο τρόπους. Αν τύχαινε να είναι υψηλά επιτελικά στελέχη στέλνονταν στα μετόπισθεν για ανταλλαγή με αντίστοιχους Γερμανούς. Βέβαια επειδή η τακτική του Κόκκινου Στρατού σε αυτό το θέμα δεν διαχώριζε τον απλό στρατιώτη από τον βαθμοφόρο, πολλοί από αυτούς εν τέλει εκτελέστηκαν. Οι απλοί φαντάροι είτε εκτελούνταν επί τόπου ή μετά από κάποιο άρρωστο βασανισμό είτε στέλνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ρώσων αιχμαλώτων λίγα είναι γνωστά. Ο λόρδος Ράσσελ όμως μας πληροφορεί: Τα στρατόπεδα για σοβιετικούς, κατασκευάζονταν με ένα δύο πρόχειρα κτίρια και πολλαπλές σειρές συρματόπλεγμα. Οι Γερμανοί δεν έμπαιναν στον κόπο να χτίσουν κάποιο κατάλυμα για του σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου και έτσι του στοίβαζαν μέσα στο ψύχος. Σε πολλές περιπτώσεις αρκετοί αιχμάλωτοι πέθαιναν από το κρύο ή κυριολεκτικά πάγωναν ο ένας πάνω στον άλλο. Η θνησιμότητα άγγιζε το 65% (!). Το φαγητό στα σοβιετικά στρατόπεδα ήταν κυριολεκτικά απάνθρωπο. Κάθε αιχμάλωτος δικαιούνταν 200 γραμμάρια κρέας κάθε εβδομάδα ενώ ημερησίως τρέφονταν με μισή πατάτα και 200 γραμμάρια ψωμιού φτιαγμένο με λίγο αλεύρι και πολύ πριονίδι!

Οι κομισάριοι

Για τους κομισάριους του Κόκκινου Στρατού οι οδηγίες ήταν ακόμα πιο σκληρές. Εφόσον ο Χίτλερ τους θεωρούσε ως το κατακάθι του εβραιομπολσεβικισμού του επιφύλασσε ειδική διαχείριση. Τον Ιούνιο του 1943 εκδίδεται μια ειδική οδηγία "περί μεταχειρίσεως των πολιτικών επιτρόπων". Εκεί αναγράφεται ρητά το παρακάτω: " Οι πολιτικοί επίτροποι πρέπει να τιμωρούνται με κάθε δυνατή βαναυσότητα και χωρίς άλλη διαδικασία. Εάν λοιπόν συλλαμβάνονται, πρέπει να εξοντώνονται αμέσως ενώ θα αγωνίζονται ή θα προβάλλουν αντίσταση". Κατά την επέλασή του, συνεχίζει ο Ράσσελ, ο Κόκκινος Στρατός βρήκε σώματα πολιτικών επιτρόπων που είχαν καεί με πυρωμένα σίδερα, είχαν τυφλωθεί με μασιές, είχαν ταΐστει ζωντανοί σε σκυλιά, τους είχαν αποκοπεί τα μάτια, τα αυτιά, οι μύτες και τα άκρα. Μετά την υποχώρηση των Γερμανών στον Δνείπερο, βρέθηκαν τα νεκρά κορμιά ενός σοβιετικού ταγματάρχη και του πολιτικού του επίτροπου. Τα χέρια και τα πόδια τους είχαν καρφωθεί σε έναν σταυρό και επάνω στα σώματά τους είχαν κοπεί με σουγιάδες αστέρια με πέντε ακτίνες. Και ο κατάλογος της φρίκης είναι μεγάλος...